Hyunjin bir anda "orkide" dememi anlamamıştı ve öylece suratıma bakmıştı.
HYUNJİN
Orkide mi? Neden şimdi bir anda-
FELİX
En-En sevdiğim çiçek.
Hyunjin gözlerini kısarak güldü.
HYUNJİN
Seninle sohbet ederken çok eğleniyorum!
Onun gülüşünden dolayı ben de gülümsedim.
FELİX
Gülmene sevindim.
Bu sefer Hyunjin acı ile gülümsedi.
HYUNJİN
İnsan acıya alışır diyorlar. Ben sadece acımı insanlardan saklayabiliyorum.
FELİX
"Seni anlıyorum" diyemem. Çünkü hissetmediğim bir şeyi anlayamam. Ama seninle ağlayabilirim, seninle gülebilirim. Seninle...
Yutkundum.
HYUNJİN
Benimle ne?
Hyunjin elini kaldırıp, işaret parmağını çillerimde gezdirdi.
FELİX
Seninle her şeyi yapabilirim.
Ellerini çillerimden çekti ve biraz duraksayıp;
HYUNJİN
Uyusam iyi olur. Yarın işimin ilk günü.
FELİX
Ama gece vardiyasına kalmayacak mıydın?
HYUNJİN
Evet. Ne kadar çok uyursam o kadar iyi olur.
FELİX
Ah...Pekala.
HYUNJİN
Üstünü açık bırakmamaya dikkat et. İyi geceler.
FELİX
İyi geceler.
Hyunjin odadan ayrıldı. Verdiği kitabı elime aldım ve bir süre bakıp, rafıma koydum. Daha sonra kendimi yatağa atıp, öylece tavana baktım.
FELİX
Neden? Neden ona karşı bir şeyler hissediyorum?
Ama ne kadar düşünsem de bir neden bulamıyordum.
ERTESİ GÜN, GECE
Hyunjin gece vardiyasındaydı. Onu bekliyordum fakat ne kadar beklersem bekleyeyim, zaman geçmiyordu.
FELİX
Gideceğim.
Yatağımdan kalktım ve pijamalarımı değiştirip evden çıktım. Annem ve babam beni odam da görmese bile, aradıklarında "Hyunjin'in yanındayım" dersem bir şey demeyeceklerini biliyordum. Bu yüzden hiç tereddüt etmeden evden ayrılmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEEP END ~ HYUNLİX
Fanfiction"Gökyüzüne bakınca yıldızlar çok uzak. " Gökyüzünde gördüğümüz yıldızlar...Gerçekten de o kadar uzak mı?
