"Gerçekten çok özür dileriz. Bunun bir affı olmaz biliyorum lakin sizden rica ediyorum hastanemizin adı çıkmasın."
Ciddi miydi bu adam? Komik bir şey mi sanıyor bunu, bebekleri karıştırmak ne demek ya?
On altı yıl kardeşim, kim verecek bunun hesabını bana?
Karşımdaki aileye baktım. Bana şekerpareymişim gibi bakıyorlar aga. Yanımdaki umursamaz kişilere döndüm. Aslında bu bir kurtuluş olabilirdi.
"Ben seve seve gerçek kızımı yanıma alırım. Zaten belliydi bu meymenetsizin bizim kızımız olmadığı." Gözlerimi devirerek sinirle konuştum.
"Ben de meraklı değilim zaten sana," ölümcül bakışlarını bana atarken öz annem olduğunu düşündüğüm kadın araya girdi.
"Kızım sen bu tarafa gel," dedi. Bu adama ne kadar uzak olursam hayat o kadar iyi olurdu. Dediğini yapıp kadının yanına geçtim bu sefer adını unuttuğum kız konuşmaya başladı.
"Sanırım hayallerim gerçek oldu, sonunda kurtuldum sizden," dediğinde isimlerini bilmediğim erkek tayfası sabır çekmişti.
"Asıl bizim hayatımız artık daha iyi olacak orası kesin İrem," aralarından en büyükleri olduğunu tahmin ettiğim adam kıza sinirle söylendi. İrem ise hiç umursamadan burun kıvırdı ve artık üvey olan ablamın yanına geçti.
Ona abla denirse tabi.
"Ne olacak şimdi," diye sordu aralarından biri. Babam olduğunu düşündüğüm adam bana baktı ve içten bir gülüşle cevapladı;
"Yeni bir hayatımız olacak Poyraz," en küçüklerinin adını da öğrendiğime göre çok ilerleme kaydettim. Şuan azımla random atmak istiyorum ama neyse.
Hastaneden çıktığımızda ne düşünmem gerektiğinden emin değildim. Nasıl hissetmem gerekiyordu? O aileden kurtulmuş gibi mi yoksa bir bataklıktan başka bir bataklığa giriyor gibi mi? Kafam çok karışıktı.
"Seni bu denli düşündüren nedir tatlım?" Adının Bade olduğunu öğrendiğim kadın bana bu soruyu içtenlikle sormuştu. Ona dönüp ciddi misin bakışı atmak isterdim lakin kadın beni deli sanmasın diye umursamazca cevapladım.
"Hiç," verdiğim kısa yanıttan pek memnun kalmış gibi durmasa da yapabileceğim bir şey yoktu. Arabanın camından dışarıyı izliyordum. Bu gece uzun bir gece olacak gibiydi.
Bir villanın önünde durduğumuzda başımı kaldırdım. Adı Zamir olan babama baktım. Yolu karıştırdı galiba. Bade hanım kapıyı açıp indi.
"Gelsene kızım," yok bunlar çok ciddi.
Şaşkınlığımı bir kenara bırakıp arabadan indim ve diğer erkek tayfasının da arabası arkamızda durmuştu.
Araba durduğu anda arka kapısı açıldı ve Poyraz yere kapaklandı. "Sanırım kusacağım," Bade hanım telaşla yanına gidip yanına çöktü.
"Ne oldu gene size?"
"Bütün cezayı ben çektim bu ne ya," şöyle ki ben bade hanım ve Zamir beyle aynı arabaya binince yanımda bir kişilik yer kalmıştı haliyle ve yanıma oturma kavgası yaptıkları için Bade hanım hiç birini arabaya almamıştı.
Gülmemi tutarken diğer erkek tayfası çoktan inmişti. "Burada durup soğuk havada hasta olmayı mı bekliyorsunuz?" Zamir beyin sesiyle herkes içeriye girmeye başlamıştı. Hiç düşünmediğim kadar büyük bir bahçesi vardı. Arka bahçesini daha görmemiştim. Evin kapısını tonton bir nine açmıştı.
"Hoş geldiniz Bade hanım," Bade hanım ona gülümseyerek içeriye girdi ve hepimize arkasından girdik. Ayakkabılarımı çıkarıp etrafı süzmeye başladım. Koridorun hemen karşısında kahverengi merdivenler vardı. Koridoru geçtikten sonra karşıma büyük bir salon çıktı. Genellikle beyaz mobilyalar vardı. Beyaz siyah uyumu vardı salonda.
Yemek masası salonun en solundaydı. Tamam bunlar kesinlikle zengindi. Perdelerden bile zenginlik akıyordu. Herkes koltuklara geçmişti. Ben de tekli koltuğun birine oturmuştum.
"Sanırım biraz konuşmamız gerekiyor," sanırım değil Zamir bey gerçekten konuşmamız gerekiyor. Kafamı sallayarak onu onayladım.
"İrem'in bizim kızımız olmadığı kararına ilk ben vardım çünkü," yutkundu ve derin bir nefes aldı "Çünkü kendisinin ne bize ne abilerine ne akrabalarına hiçbir saygısı yok. Son yaptığı şeyler beni test yaptırmaya yetmişti. Seni bulmak epey zor oldu ama bulduk."
Kızın ne yaptığını aşırı merak etsem de bir şey sormadım. Bade hanımın gözündeki hüznü hissetmiştim.
"Senin bize alışman kolay mı yoksa zor mu olur bilemiyorum canım lakin emin ol artık seni de bizi de güzel bir hayat bekliyor olacak."
"Bu arada ben Savaş en büyük abinim bu yanımda ki de Deniz abin o benden sonra geliyor şu peze- kardeşim ise Arın, sarışın olan Emir en yaramaz kardeşim Poyraz ve en küçüğümüz sen, Rüya."
Şey 5 abi derken? Ciddi mi. Şuan azımla gerçekten random atmak istiyordum. Sessizce yutkundum. Yalnız ben buna alışamam. Bu duyguyu bile bilmiyordum.
Zamir bey gülmesini tutamayıp ayağa kalktı.
"Alışması zor olacak gibi. Hadi saat daha fazla geç olmadan odalarınıza geçin. Savaş sen Rüya'yı odasına götür oğlum."
Savaş gülümseyerek ayağa kalktı ve o kalkınca bende kalktım.
"Gel bakalım," diyerek kolunu omzuma attı. Vış.
Benim için hemen başka bir oda hazırladıklarını söylemişlerdi ve beni iki kat çıkarmışlardı. Nefret ediyorum merdiven senden. 2.katta 3 oda ve bir salon vardı. Benim odam en sonra hemen yanımda Savaş abimin odası ve onun karşısında da Arın abinin odası vardı. Ve benim odam arka bahçeye bakıyordu.
"İyi geceler Rüya," Savaş abiye dönerek gülümsedim.
"Sana da," odama girip ışıkları açtım. Yanlışlıkla bütün ışıkları açmıştım ve odada led olduğunu da anladım. Mavi ve kırmızı ışık da vardı odada. Onları kapatıp en az görülen beyaz ışığı açtım.
Odaya bakarken mest olmuştum resmen. Odanın ortasında rahat görünen bir yatak vardı ve mor çarşafla örtülmüştü. En sevdiğim renk. Odanın sağında büyükçe bir kitaplık ve içlerinde açılmayı bekleyen kargolar duruyordu. En solunda ise büyük bir dolap vardı.
Beyaz halılar ve perdeler de çok uyumlu duruyordu. Duvarda asılı olan gitar gözüme çarptı. Benim olmadığına emindim. Perdeyi çekip arka bahçeye göz atmak istedim ve görür görmez şaşkınlıkla azımı açtım.
Havuz?
En çok istediğim şeylerdendi. Yüzmek benim için bu hayatta en önemli şeylerden biriydi. Voleybol da öyle lakin bu, bu çok özeldi.
Sonuçları öğrenmek için evden çıkacakken üvey annem bana bavulumu vermişti. Evden gideceğime o kadar emindi ki. Her şeyimi toplamıştı. Zaten çok bir şeyim de yoktu.
Küçük bavulu odanın bir köşesine koydum ve kendimi yatağa attım. Şuan tek ihtiyacım olan şey uyumak.
.........................
Öylesine yazıyorum bu arada kesin tutmayacak kdjjjshdjksadlas
