Sabahın erken saatinde kalkmıştım. Aslında uyumak en sevdiğim şeydi ve bunu elimden alan abla namında biri vardı. Sabah 7 da uyandırır kahvaltı hazırlatırdı.
Saat daha yedi buçuktu. Ev çok sessizdi. Ve benim aklım sadece havuzdaydı.
Acaba şimdi gidip girsem kızarlar mı? Kızacaklarını düşünmediğimden bavulumdan yüzmek için aldığım kıyafetimi giydim. Hava soğuk olduğu için uzun olanını tercih etmiştim. Omzumun biraz altında olan saçlarımı toplayıp bone mi taktım.
Havlumu da alıp ses çıkarmadan odamdan çıktım. Güneş kremi sürmeye üşenmiştim ve çok da güneş yoktu. Dış kapıyı açıp dışarı çıktım ve ses çıkarmadan havuzun olduğu yere geldim.
Havuzun sıcaklığına bakmadım. Çok temiz duruyordu.
Atlama pozisyonuma geçip bir anda atladım ve şaftım kaydı diyebilirim. Su çok soğuktu ve ben bu kadarını beklemiyordum. Nefersimi kontrol altına alıp suyun dibinden gitmeye başladım.
Dibe batmak. Sadece yüzerken değil hayatımın birçok yerinde yerin dibindeydim. Bedenim değilse bile ruhum öyleydi ve beni benden başka kimse anlayamazdı. Bir ailenin önemi çocuk için çok değerlidir. Sevgiyle büyüyen bir çocuk ile sevgisiz büyüyen bir çocuk arasında ruhen çok fark vardır.
Ciğerimdeki son nefesi de tüketip suyun yüzeyine çıktım. Derin nefesler alıp havuzun kenarına oturdum. Yüzdüğüm yer 1.50 falan olsa gerek ayağım zeminine değiyordu.
Tahminime göre 1.75 falandım. Hafif esen rüzgar ürpermeme neden olurken tekrar suyun içine girmiştim.
"Selam," arkamdan gelen sesle ufak bir korku yaşadım. Gelen Poyraz'dı.
"Selam," dedim bende onun gibi. Ayağının ucuyla suya dokundu.
"Kızım çık şuradan buz gibi su hasta olacaksın," dediğinde gülümsedim ve havuzun kenarından biraz daha uzaklaştım.
"Merak etme yüzücüyüm ben alışkınım. Gelsene sende," diyerek onu yanıma çağırdım. Kanım hemen ısınmıştı bu çocuğa. Sebepsiz. Yüz ifadesi bir anda değişince sorar gibi ona baktım. Bir anda arkasını dönüp eve gitmeye başladı.
"Hey!," arkasından seslensem de dönüp bana bakmadı.
Al işte bu terslikte bir iş var.
Havuzdan çıkıp havluma sarıldım ve bende arkasından gittim. Çoktan kaybolmuştu ve ben odasını ezberlememiştim.
Önce odama çıkıp sıcak bir duş aldım ve üzerime okul kıyafetlerimi geçirdim. Saçımı at kuyruğu yapıp telefonumu alıp aşağıya indim.
Saat sekiz e on vardı. 9 da okulda olmalıydım. Lise 2 ye gidiyordum ve kesinlikle zeki biriyimdir. Sınıfta zekiler arasındayım.
Çoğu kişi uyanmıştı ve mutfağa iniyorlardı. Bende onları takip edip mutfağa indim. Maşallahı vardı cidden benim eski ev bu mutfak kadardı. Büyük cam kenarına konulan yemek masasına doğru gittim. Masada savaş abi öz babam ve Arın vardı.
