Albümün çıkması üstünden 2 gün geçmişti evde televizyon karşısında oturmuş, üyelerimin canlı röportajını izliyordum.
Şirket biraz daha ara vermemi söylemiş ve gene bi tarih belirtmemişti... Günlerimi verdiğim şarkıları çıkıp söylememek çok koyuyordu. Sunucunun konuşmasıyla dikkatimi tekrar iç savaşımdan alıp televizyona verdim."7 kişilik bir grup olarak çıkışınızı yaptığınız günden beri gittikçe yükseliyorsunuz. Şarkılarınız hep tepelerde bunu nasıl başarıyorsunuz acaba."
Sunucunun konuşmasıyla kırılan kalbim daha da yerle bir oldu. 7 kişi demişti Chan tam bir şey diyecekken arkadan sanırım bi uyarı verilip açtığı ağzını geri kapamıştı. Farketmiştim uyardıklarını.
"Şarkılarımızı kalbimizden yazıyoruz bende dahil olmak üzere iki üyemiz şarkı sözleri üstünde çalışıyor onlara teşekkür etmememiz gerekiyor."
Chan Hyung'un konuşmasıyla tebessüm etmiştim tekrardan. Üyelerin burdan gerildiği anlaşılıyordu en azından ben anlayabiliyordum. Felix röportajın sonuna kadar kafasını önümden kaldırmamıştı benim için üzülüyordu bunu biliyordum. Röportaj bittiği gibi televizyonu kapayıp koltuğun başlığına kafamı koyup gözlerimi kapadım.Felix'in Ağzından
Kameralar kapandığında yerimden kalkıp hızlıca bizim için ayrılan odaya gitmiştim. Diğerlerinin de odaya dolmasıyla kapıyı kapatıp konuşmaya başladım.
"Chan Hyung bilerek mi yapıyorlar bunu! Zaten yayınlanmadı mı haberlerde niye habire bu mevzu açılıyor bak bak bide yedi kişiymişizde kıçımın yedi kişisi biz bi kere sekiz kişiyiz hıh bunamış o gelmiş 40 yaşına hala adamı sunucu yapıyorlar."
Diğerlerine bakınca bana hak verir tarzında kafa sallıyorlardı."Chan ne zamana kadar böyle gidecek? Evde Jisung eminim bizi izlemiştir bu denilenleri duyduysa çok üzülür." Minho Hyung'un konuşmasıyla Chan Hyung derin bir nefes bıraktı.
"Ben de bilmiyorum tarih vermediler. Benimde aklım Jisung'ta kesinlikle izlemiştir biz eve geçince eminimde bize yansıtmamaya çalışacak kırıldığını."
"Ama Chan Hyung niye sekiz diye düzeltmemize izin vermediler"
Jeongin'nin sorusuna tam Chan cevap verecekti ki koltukta oturup dizlerini sallayıp duran Hyunjin konuşmaya başaldı.
"Neden olucak o netizen denilen yaratıklar tekrar gündeme getirmesin diye. Bu albümün çoğu şarkısını o hazırladı ama gelin görün ki bir şarkıyı bile söyleyemedi."
Hyunjin'nin bağırmasıyla Changbin Hyung yanına gidip ona sarıldı ve konuşmaya başladı
"Hyunjin bağırmamalısın duyabilirler bizi Ji'nin başına iş açmayalım daha fazla. Sakin olun şirkettekiler halletmeye çalışıyorlar önceliğimiz Jisung'un psikolojisi olsun bu dönemde evde sürekli tek oluyor ve sadece şarkı sözleri yazıp duruyor ben depresyona girmesinden korkuyorum."
Depresyon kelimesini duymamla tüylerim diken diken olmuştu. Jisung'a ağlamak üzülmek yakışmazdı ki o benim minik sincabımdı kim bilir aklından hangi düşünceler geçiyordu. Tarih verilmemesi ne kadar dillendirmesekte hepimizi tedirgin etmişti bunun sonucu haksız yere gruptan çıkarılmaya kadar gidebilirdi.
Daha önce yapılan grupları görmüştük. Hepimizin telefonuna gruptan gelen mesajla birazda olsa sakinleşmiştik. Kafamı kaldırmamla Hyunjin'le göz göze gelmiştik dolu gözlerle az da olsa tebessüm edip gruba mesaj yazmaya başlamıştık hepimiz.CHANGBİN'NİN KOL KASLARI KAFAMIZ KADAR{🥵}
Jisung; Yaa performans çok güzeldii ama malesef sonra kapamak zorunda kaldım size kek yaptığım için.
Yalan/
Aslında izledim/
Ama izlediğimi bilseniz /
Benim için endişelenirsiniz/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hyunsung İle Çıkışa Doğru
Teen FictionChangbin; Aferin ji bu tarz bak dediğim gibi bide tesbih almamız lazım ondan sonra çömelme pratiği yapıcaz Chan Hyung; Kekoya dönüştürme kokusu alıyorum geliyor mu size de Jeongin; Hyung galiba o Hyunjin'nin tavada yanan yumurtalarının kokusu