Луун шивээст хүү

4-р хэсэг

Хар, улаанаар холилдсон. Чөтгөрийн аурагаар бүрхэгдсэн, хэлбэр дүрсгүй амьтан юу гэж хэлэх нь тодорхойгүй урт нарийн зүйлсээрээ Юури рүү дайрч эхлэх нь тэр. Эхний дайралтаас бултсан ч өөр нэгээрээ бариад авав. Гараараа цохиж мултрах гэж хичээж байснаа гараа дээш сунган ариун гэрэл гаргажээ. Гэнэт анхаарал нь нэг зүйлд саринахад гэрэл буцаад унтрана. Урт тэмтрүүл шиг юмаараа 2гуяыг нь ороон эдийг нь 2талаас нь үрж эхэллээ. Угаас хүнтэй унтах талаар бодож, зүүдэлч ч байгаагүй тул дорхоноо сэрэл нь хөдөлж, хариу үйлдэл үзүүлж эхлэх нь тэр.
"Яагаад байна аа?? Новш гэж!"
-Намайг тавь! Тавиач!
3н тэмтрүүл шиг зүйл ойртоод хувцасыг нь нүд ирмэх зуур л ураад хаячихлаа. Юури айсандаа чичрэн, нулимс нь урсаж байв. Урт нарийн тэмтрүүл анус руу нь ороход тэр гэхийн аргагүй мэдрээд л баймаар зүйлийг өгч эхлэнэ. Хэлээ гарган, нүдээ хагас аниад өөрийн эрхгүй сайхан хоолойг чулуун агуйгаар нэг цуурайтуулах нь тэр. Гэнэт мөнөөх хэлбэр дүрсгүй амьтан муухай дуу гаргасаар задраад алга болчихлоо. Газар унаад амьсгаадаж байтал хажууханд нь хөлийн чимээ гарсан юм. Дээш харвал тун царайлаг эр нарийн улаан жад барьчихсан зогсож байна.
-Энэ тамын гяндангаас оргочихсон юм. Чиний ачаар оллоо. (Доошоо суугаад өөдөөс нь ширтэх) Чиний хоолойны ачаар.
Юури байж ядталаа тачаадаад, хацар нь улайжээ. Хөлөө байдгаар нь хавччихсан бачуурах нь өхөөрдөм. Мөнөөх эр жуумалзсаар хурууныхаа үзүүрээр энгэрийг нь доош тэмтрэхэд хүү нүдээ тас анин дуу алдана.
-Хараад байх нь ээ ариун гэрэлтэй нэгэн юм? Тамын оршин суугчын өмнө ийм завхай байдалтай байж болж байгаа юм уу~?
2 хурууг нь жижиг гараараа тас атгаад өөдөөс нь ширтлээ. Юуригийн амнаас бүр уур савсаж харагдах ажээ.
-Гуйя! Туслаач...Бие халуу дүүгээд...Ахх х...хэцүү байна!
Эр уруулаа долоосоор түүнийг тэвэрч авчээ. Өмдөө доошлуулан эдээ гаргаад анус руу нь хийхэд Юури хүзүүгээр нь тас тэврэн чихэн дээр нь дуу уянгалуулна. Аллиэн хүзүүг нь долоогоод, сөөнгдүүхэн, хоолойгоор
-Сайхан байна уу? Хэмээн шивнэхэд хамаг бие нь ирвэгнэн өдөөгдөв. Улам мэдрэмж нь хурцлагдан, амьсгаадаж байснаа
-Сайхан байна! Ахх сайхан байна!! хэмээн чангаар хэлжээ. Аллиэн хэсэг нэг янзаар хөдөлж байснаа гэнэт нэг хүчтэй бүлэхэд хамтдаа тавьсан юм. Юуригийн уруулыг эрхий хуруугаараа нэг илчихээд халууханаар үнсэлцэв. Нойр нь хүрч, нойрмоглох түүний хагас аниатай нүд рүү ширтэнгээ инээмсэглэж
-Намайг Аллиэн гэдэг. Чамайг?
-Юууууриии...
Тэр унтаад өглөө. Аллиэн шоолонгүй, өхөөрдөж инээсээр түүнийг өргөн агуйгаас гарав.
"Энэ тэр гэхийн аргагүй сайхан мэдрэмж байсан. Дахиад, дахиад хийгээд л баймаар. Гэхдээ дэндүү ичмээр. Тийм биз?"

Хүү арай гэж нүдээ нээтэл байнга байдгаас тэс өөр орчин угтаж авлаа. Гэнэт босоод дэргэд нь байх цонхоор хараад золтой л орилчихсонгүй. Цусан улаан тэнгэрт томоос том таван хошуу гэрэлтэж, алсын бараанд аймшигтай шовх үзүүртэй уулс зарааны нуруу шиг эрээлжилж байна. Гайхаад хөмсгөө зангидан зогсож байтал ард нь
-Сэрчихээ шив?
Юури цочоод эргэж харвал нэг л танил царай. Нүдээ онийлгон муухай харах нь бас л нэг ааш муутай охин шиг өхөөрдөм.
-Хэн бэ? Чи муу!
-Хээх? Гомдож байна шүү~ (ойртох) Өчигдөрхөн л над дээр мордоод "сайхан байна" гэж хэлж байсан биз дээ?
-(улайх) Б...Би юу??
"ЭЭЭЭЖ...НАМАЙГ ЭНДЭЭС АВААЧ ДЭЭ!"
Аллиэн эрүүнээс нь татаад нэг үнссэнээ сайхан инээмсэглэв.
-Чи бас надад хайртай гэж хэлсэн. Хайртай юм чинь гэрлэнэ тийм ээ?
-(дэлсэх) Муу гаж донтон!! Би гэртээ харимаар байна!