PT 7

167 20 2
                                    

( Zaw )

ဂ်ယ္ဟြၽန္းတို႔ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ဒိုေယာင္းတို႔ေနတဲ့ေနရာက အ
ေတာ္ေလးေဝးတာေတာ့ မဟုတ္ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေတာ္ထိန္း
ႀကီးေျပာတာကေတာ့ အရင္က သူတို႔ေျပာင္းသြားတဲ့ေနရာ
နဲ႔ကေတာ့ အေတာ္ေဝးသည္ေျပာသည္ ယခုကေတာ့ ျပန္
ေျပာင္းလာတာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္

အဓိကကေတာ့ ဂ်ယ္ဟြၽန္းေလး တကၠသိုလ္နဲ႔နီးေအာင္
လို႔တဲ့ေလ...

ဒိုေယာင္းကလည္း ဟိုမွာေက်ာင္းတက္ခဲ့ေပမဲ့ ဘြဲ႕ရျဖစ္တဲ့
အထိေတာ့ မဟုတ္ေသး ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီမွာ ေနာက္၂နွစ္ ေလာက္ထပ္တက္လိုက္ရင္ ဘြဲ႕ရဖို႔က က်ိန္းေသေနၿပီ ဒါေပမဲ့
အဲ့ဒီမွာလည္း ထပ္မေနျခင္ေတာ့

ေဂ်ာင္ဝူကေတာ့ ဒီမွာဘဲ ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္လို႔ဆို
သည္ သူ႔ေကာင္ေလးနဲ႔လည္း အတန္းတူတာမို႔ ဟိုကို
မျပန္ျခင္ေတာ့ဘူးတဲ့ေလ။

ေဂ်ာင္ဝူနဲ႔ ဂ်ယ္ဟြၽန္းေလးလည္း အတန္းတူမယ္ထင္သည္
ဘာလို႔ဆို လူးကပ္စ္နဲ႔ ဂ်ယ္ဟြၽန္းကအတန္းတူတယ္ေလ

ဒိုေယာင္းလည္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ၿပီးတာနဲ႔...

"အေဖ"

တိုးညင္းစြာေခၚလိုက္ရင္း အေဖျဖစ္သူရဲ႕ စာၾကည့္ခန္းထဲ
ကိုဝင္လာခဲ့လိုက္သည္

"အင္း လာေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"ဟိုဟာ ..ေဂ်ာင္ဝူက ဟိုမွာေက်ာင္းျပန္မတက္ေတာ့ဘူးတဲ့
အဲ့တာ..."

"သားလည္း ျပန္မတက္ခ်င္ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား"

"သားေမြးရပ္ေျမကို ထပ္မခြဲခ်င္လို႔ပါ"

အေဖျဖစ္သူက သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုခိလိုက္ရင္းး

"ေအးေလ ဟိုမွာေတာင္အေနၾကာေနၿပီဟာကို ဒီမွာျပန္
တက္တာလည္းမဆိုးပါဘူး ဒီမွာလည္း နာမည္ႀကီးတကၠ
သိုလ္ေတြရွိသားဘဲ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ဒါေပမဲ့ အေဖစီစဥ္ေပးတဲ့ တကၠသိုလ္မွာဘဲတက္ရမယ္
ေနာ္ ၾကားတယ္မဟုတ္လား"

"ဟုတ္"

ဒိုေယာင္း အေဖ့ကို အျပဳံးႀကီးျပဳံးျပကာ လိုခ်င္တာရသြားတဲ့
ကေလးငယ္ေလးလိုမ်ိဳး ခုန္ၿပီးထြက္သြားေလရဲ႕

Only OneWhere stories live. Discover now