( Zaw )
ေဆာဘင္းနဲ႔ဂ်ယ္ဟြၽန္းက အခုဆိုရင္အေတာ္ေလးရင္းနွီး
လာၿပီျဖစ္သည္ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ေဆာဘင္းကေန႔
တိုင္း ဂ်ယ္ဟြၽန္းနဲ႔ အတူရွိေနတာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
လူးကပ္စ္ထက္ ေဆာဘင္းနဲ႔ အခုရက္ပိုင္းဂ်ယ္ဟြၽန္းအေန
မ်ားတာေတာ့အမွန္ပင္ ေဆာဘင္းက ထင္ထားတာထက္
ကိုပိုၿပီးေတာ့ ကပ္တြယ္နိုင္လြန္းသည္
"ဂ်ယ္ဟြၽန္း"
"ဘာလဲ"
"မင္းကလည္း ေလသံကိုမာေနတာဘဲ"
"ငါ့ဘာသာငါ ဘယ္လိုမာမာေလ"
"ေအးပါ ထားလိုက္ေတာ့"
ေဆာဘင္းကို ဂ်ယ္ဟြၽန္းစကားအေကာင္းေျပာျဖစ္သည္က
နည္းလြန္းသည္ နဂိုထဲက စကားမ်ားတဲ့ ပုံစံမဟုတ္တဲ့
ဂ်ယ္ဟြၽန္းက အခုထိလည္း စကားသိပ္မမ်ား
ဒိုေယာင္းက အခုလေတြအတြင္းမွာ စာထဲ၌သာအာရုံ
စိုက္ေနရတာေၾကာင့္ ဂ်ယ္ဟြၽန္းနဲ႔ေတာင္ မေတြ႕တစ္ခ်က္
ေတြ႕တစ္ခ်က္...ေဂ်ာင္ဝူနဲ႔ေတာင္ နီးလို႔ တစ္ေန႔တစ္ခါပုံ
မွန္ေတြ႕တယ္ေျပာရမည္
"အားးးး သတိရလိုက္တာ"
ဒိုေယာင္း စာလုပ္ေနရင္းနွင့္ပင္ ဆံပင္ေတြဆြဲဖြၿပီး ၿငီးျငဴ
မိသည္ အားလပ္ခ်ိန္ဆိုတာလည္း မရွိသေလာက္ကိုရွား
ေနသည္ ေနာက္အပတ္စာေမးပြဲၿပီးရင္ အားလပ္ခ်ိန္ရွိၿပီ
မို႔ စာလုပ္ရတာနဲ႔တန္ေအာင္ေတာ့ အမွတ္မ်ားေအာင္ေျဖ
ရမွာဘဲေလ
"ဒါကဘာလဲဟ"
ညဏ္ႀကီးရွင္ျဖစ္တဲ့ ဒိုေယာင္းေတာင္ဒီစာပုဒ္ကို နည္းနည္း
ေလးမ်ွ နားမလည္ေတာ့ပါ
တျခားအပုဒ္ေတြထက္ နားလည္ရခက္ၿပီး ပုံစံလည္းမတူ
တာေၾကာင့္ ဒိုေယာင္း ေသခ်ာေပါက္ အာရုံစိုက္ခဲ့ေပမဲ့
အခုေတာ့ ရႈပ္ေထြးလ်က္သာ
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ခုနကအထိ ဒိုေယာင္းဒီအပုဒ္ရဲ႕
ပထမ အပိုင္းကို စဥ္းစားနားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္ သို႔ေပမဲ့
ဓာတ္ပုံထဲမွာျပဳံးေနတဲ့ ဂ်ယ္ဟြၽန္းကိုျမင္လိုက္ေတာ့ စာလုပ္
ေနတဲ့စိတ္ေတြ ခဏတာလြတ္သြားၿပီး သတိရေၾကာင္းၿငီး
ျငဴမိတဲ့အထိပင္
