Mavi saçlı çocuk Taejin/Vjin (Tamamlandı)

Gözyaşlarını kimse hak etmiyor

Taehyung Seokjin ile birlikte sabaha kadar barda kalmıştı. Seokjin ona evine taksi ile gidebileceğini söylese de o gitmemişti. Seokjini izlemişti tüm gece boyunca. Bazen de ortaya geçmiş dans etmişti. Soyeon ona katılmıştı, servis yaparken. Kızla gayet iyi anlaşmıştı. Üstündeki sweati çıkarmış ,tişörtü ve eşofmanıyla dans ederken tuhaf bakanlara aldırmamıştı. Tamam, bu ortam için tuhaf bir giyim olsa da umrunda değildi.  Hayatında bir kerelik gördüğü insanların düşüncesi umrunda değildi.

"Güzel eğlendin." Dedi Seokjin yanında ilerlerken. Taehyung kafasını yerden kaldırıp ona baktı. Yorgundu.

"Korkunç bir gecenin ardından bu kadar eğleneceğimi düşünemezdim."  Seokjin sessizce güldü.

"Gözlerinden uyku akıyor. " Dedi ona bakarken. 

"Sorun değil, eve gidince uyuyacağım."  Seokjin temiz havayı içine çekti.

"Bir daha hava karardığında sakın bu kadar geç dışarı çıkma Taehyung. Her zaman şanslı olmayabilirsin." Seokjin istemeden onun için endişelenmişti.
Taehyung ise adını ondan duymanın şaşkınlığını yaşıyordu. Hep mavi saçlı çocuk dediği için alışkın gelmemişti.

"Eğer birisi benim karşımda durursa yanımda olursun Seokjin! Beni kurtarırsın sen."  Eğlenceli bir şekilde söylemişti ona yandan bakarak. Seokjin gülümsedi. Onu kolunun altına çekip gülmeye devam ettiler. Seokjin konuştu, onun mavi saçlarını karıştırırken.

"Kaçman gereken yerde kaçmayı öğren. Yoksa birileri seni bir güzel benzetir." Taehyung onun beline sarıldı yolda ilerlemeye devam ederken. Farkında değillerdi dışarıda ne kadar güzel göründüklerinin...

"Tamam öyle yaparım. Evine doğru koşarım." Bu Seokjini daha da güldürdü.

"İkimizi bir mi dövdüreceksin ha?"

Elbette dayak yemezlerdi. En azından birkaç yumruk yerlerdi, belki. Ama Seokjin kendini ve Mavi saçlıyı korurdu.

"Hepsinin yüzünü dağıtacak gücün var."

Bunu söylerken evleri göründü. Seokjin ondan ayrıldı. Ellerini cebine sokarak yürümeye devam etti. Taehyungta gülerek geri çekildi.

"Güzelce uyu Taehyung. Ve yemeğini evde ye. İyiliğin için."

"Tamam, tamam! Kendimi dövdürmek için ayaklarına gidecek değilim." Tahmin ediyordu ki orada takılıyordu onlar.

Taehyungun evi önünde durdular. Seokjin ona baktı.

"Görüşürüz. Bir sonraki görüşüm umarım normal olur."

Seokjin bir şey demesini beklemeden aşağı doğru, kendi evine giderken mavi saçlı onu çağırdı.

"Jin!" Seokjin adını kısaltarak seslenen çocuğa baktı. Kaşını kaldırdı. 
Taehyung oraya geldi.

"Bana numaranı verir misin? Arkadaş sayılırız ya." Jin ona uzatılan telefona baktı. Aldı ve numarasını yazdı. Kendini çaldırdı.

"İstediğin zaman ara." 

"Öyle yapacağım. İyi günler sana!" Taehyung telefonu cebine koydu ve gülümseyerek binaya girdi. Jin arkasından bakmayı kesip evine doğru yürümeye başladı. Taehyung gerçekten de sosyal birisiydi.  Onunla zaman geçirmek ona neden bu kadar keyif vermişti?

 
Diğer günlerde ikisi fazla karşılaşmamış, konuşmamıştı. Seokjin işine gidiyor, kediye bakıyor ve arkadaşlarıyla daha sık buluşuyordu. Bu sıralar kendini daha iyi hissediyordu. Yine kulüpteydi.  Sevdiği işi keyifle yapıyordu. Bugün yalnız sadece gençler değil yetişkinler de vardı. Orta yaşın buraya geldiği pek görülmüş bir şey olmasa da Jin onlarla da ilgilenmişti. Büyük ihtimalle farklı yerleri görmek istedikleri için buradaydılar. Seokjin Soyeon ile sohbet ediyordu. Bardakları doldurmaya geldiklerinde ikili gözlerine kestirdikleri kişileri süzüyor, karakterini tahmin etmeye çalışıyordu. Seokjin bundan keyif alıyordu. Soyeon'un  betimlemeleri onu güldürüyordu.