Mavi saçlı çocuk Taejin/Vjin (Tamamlandı)

İnce bel ve kızaran kulaklar

O gecenin sabahında Taehyung gözlerini tanımadığı bir evde açmıştı. Saniyeler sonra nerede olduğunu kavrayınca yerine oturdu. Seokjinin evindeydi. Uyumuştu.

"Günaydın." Seokjinin sesini duyunca ona baktı.

"Sana da Günaydın." Uykulu sesiyle konuştu. Telefonunu eline aldı.
Onu izleyen Seokjin konuştu.

"Yoongi aradı. Burada kaldığını söyledim. Senin için sorun olur muydu?"

"Neden sorun olsun ki? Teşekkür ederim. Ben gitsem iyi olur. Sana çok zahmet verdim zaten."

"Kahvaltı yapmadan mı?"

Seokjin onun uyanmasını bekliyordu. Beraber kahvaltı yapmak için.

"Hiç gerek yok, gerçekten. " Taehyung ayağa kalktı.

"Gitsem iyi olur. "

"Sen bilirsin. Kapıya kadar geçireyim seni." Taehyung üstünü düzelterek ayağa kalktı. Beraber çıkışa geçtiler. Gülümsedi.

"Yeniden sağ ol Seokjin. "

"Rica ederim. Evime gelmekten çekinme, dışarıda kalırsan yine."

İkisi de güldü. Taehyung çıktı evden. Seokjin onun gidişiyle kapıyı kapattı ve  mutfağa gitti kendine bir şeyler hazırlamak için. O sırada aklına gelen düşüncelerle gülümsedi ve kafasını iki yana salladı.

Mavi saçlı çocuk, dağınık saçlarıyla bir çiçek gibi açmıştı.

***

Taehyung, Yoonginin evine geldiğinde kapıyı çaldı. İkinci kez çalacaktı ki kapı açıldı. Yoongi ona ifadesiz şekilde bakıyordu. Ancak onu fark ettiğinde şirince gülümsedi.

"Taehyung ah! Bana kızmadın değil mi? " Taehyung gözlerini kıstı. Onu içeri itti.

"Bana yarım saate gelirim demiştin!"

Yoongi gözlerini kaçırdı. Taehyung kapıyı kapattı.

"Eh şey.... Trafik çoktu bilirsin."

"Yalancı seni! Hala oturuyordun değil mi?" Yoongi odasına doğru koşmaya başlarken Taehyungta peşinden gidiyordu.

"Ya cidden önemliydi! Yoksa bekletmek istemezdim seni."

"Bırak yalanı. Ne kadar bekledim haberin var mı?"

Taehyung onu yatağına itti. Eline aldığı yastıkla ona vuruyordu. Yoongi kendini koruyordu. Bu sırada Taehyung ona en güzel övgüleri! Veriyordu.

"Özür dilerim özür dilerim!"  Taehyung durdu. Yoongi ona yüzünü koruduğu kollarının ardından baktı.

"Neyse en azından sayende onunla daha fazla konuştum."

Yoongi yataktan oturur pozisyona geçti.

"Seokjin dediğin adam değil mi?" Taehyung onu onayladı.

"Ne yaptınız?"

"Ne demek ne yaptınız? Konuştuk işte. Sonra uyuya kaldım."

"İyi birisi gerçekten. Dışarıda  kalmana gönlü razı olmamış."

"Beni evine davet etmesi büyük bir kibarlık." Dedi Taehyung gülümseyerek. Yoongi arkadaşının kafasına vurdu.

"Ondan hoşlanmıyorsun değil mi?"

Taehyung şaşkınca ona baktı.

"Ya! Yeni gördüğüm birisinden nasıl hoşlanabilirim?"

"Dizilerde gördüğün adamlara bile aşık olan birisin."