Zamanı Dolmuş Kelebek

5. Bölüm

                                🦊✨️

Gözlerimi aralamaya çalışırken başımda son derece şiddetli bir ağrı hissediyordum. Suratım yanıyor , vücudumun her yeri sızlıyordu.

" Hare." Tanıdık bir sesin adımı söylediğini işittim. Kesik kesik nefes alıyordum. Gözlerimi zorlukla aralayıp simsiyah tavana baktım. Daha sonra gözlerim kapının önünde duvara yaslanmış ve beni dikkatle inceleyen koralp'e çevrildi. " Çığlık atıyordun." Dedi mırıldanarak. Kaşlarım çatıldı. Çığlık mı atıyordum? Çığlık attığımı hiç duymamıştım.

" Çığlık mı atıyordum?" Diye sordum merakla. Kafasını olumlu anlamda salladı ve bir elini cebine soktu.

" Kabus görmüş olmalısın." Dedi düz bir sesle. Derin bir nefes verdi ve elini cebinden çıkartıp yaslandığı duvardan çekildi.

" içeride bekliyorum kahvaltı hazır." Dedi ve arkasını dönüp odadan çıktı. Bir süre arkasından boş boş bakmış ve daha sonra odayı incelemiştim. Her yer siyahtı. Odadaki saate baktım. 08:30. Saat bana göre henüz sabahın körüydü ve asla bu saatlerde uyanmazdım , uyanmakta istemezdim. Dirseklerimle yatağa baskı yapıp yataktan kalktım ve arkasından ilerledim. Yavaş adımlarla uzun koridorda yürürken her yeri inceliyordum. Sadece oda değil tüm ev siyahtı ve şimdiden ruhum daralmıştı. Yanımda duran kapıdan içeri baktığımda gri koltukta sehpanın üzerindeki sigarasını içen koralp'i görmüştüm.

" Gel." Dedi gözlerini bana çevirmeden. Sigara kokan odaya girmek istemesem de içeri girmiş ve koltukta ona uzak en yere geçmiştim. Sigaranın kokusu bile zehir kokarken nasıl zevkle içiyordu? Kahvaltı tepsisine baktım. Her şeyden çeşit çeşit vardı ve hem portakal suyu hemde çay vardı.

" Yesen zehirlenmezsin." Dedi koralp düz bir sesle. Bakışlarım yüzüne çevrildi. Sigarasını söndürmüş küllüğü de sehpaya koymuştu fakat hala odada sigara kokusu vardı.

" Yok ondan değil ben genellikle kahvaltı yapmam." Dedim mırıldanarak. Kaşları dediğim şey ile çatılmıştı. Bakışları kahvaltı tepsisine çevrildi daha sonra yüzüme baktı.

" Günün en önemli öğününü yemez misin?" Dedi merakla. Kafamı dediğini onaylarcasına aşağı yukarı salladım. " Çok sağlıksız. Ye hadi o kadar uğraştım." Dedi kızar gibi. Derin bir nefes alıp verdim ve istemsizce çatalı elime alıp peynire batırdım. Peyniri çiğnerken bir an bile gözlerini üzerimden ayırmıyordu.

" Bir şey mi oldu?" Dedim merakla. Aramızdaki sessizlik 15 saniye daha sürdü. Cevap vermeyince aldırmadım ve portakal suyumu içtim.