Zamanı Dolmuş Kelebek

13. Bölüm

Bölüm şarkıları: alec benjamin - if we have each other , Tuğkan - geçer.

Vote ve yorum atmayı unutmayın ♡

İyi okumalar!

🦊🦋

6 sene öncesi..

Temmuz ayının ilk haftasıydı. Hava fazlasıyla sıcak ve güneşliydi, dışarısı ise çok kalabalıktı. Herkes sahil kenarında çimenlere oturmuş arkadaş grubuyla veya ailesiyle vakit geçiriyorlardı. O gün büyük bir restoranda genç bir kız çocuğu annesi ve kız kardeşi ile masada oturuyor etrafı gözetliyordu. Hare carleen. Annesi Marusya solunda oturmuş kız kardeşi ise hemen annesinin yanına oturmuştu, hare'nin yanında oturmak istemediği için. Hare yanında duran çatalı eline alıp tabağındaki hamur kızartmasına batırdı ve zevkle bir ısırık aldı. Ağzına yayılan lezzetle gözleri kapandığında annesinin sesini duydu.

" Bu aralar çok fazla hamur tüketiyorsun kilo almanı istemiyorum bir kadına yakışır vücudun olsun! Salata söyleyebilirdin mesela veya şarap içebilirdin, biliyorsun alkol almana karışmıyorum." Dedi Marusya uyarıcı bir tınıyla. Hare'nin gülümsemesi yüzünden silinirken çatalını hafifçe aşağı indirip annesine döndü.

" Bu aralar fazla yemek yemiyorum zaten anne sadece kahvaltı yapıyorum farkında değil misin?" Diye sordu hare, üzgün ifadesini saklamaya çalışırken. Marusya sıkıntılı bir nefes verdi ardından arkadaşlarına dönüp tekrar hare'ye baktı ve öne doğru eğildi, kimsenin duymasını istemeyerek. " Sadece 2 gram kilo almışım."

" Sadece 2 gram kilo almışım diyerek kendini salıyorsun bu bir kadına yakışır hareket değil hare! Kardeşin bile daha düzenli besleniyor bundan sonra hamur işi yemeyeceksin Sadece salata , et , balık onlarda normal ölçüde kilo almamalısın!" Dedi Marusya. Hare hiçbir şey demeden annesine baktı ardından yavaşça kafasını salladığında Marusya önüne döndü ve arkadaşlarıyla konuşmaya devam etti. Hare ise bu aralar zor kazandığı iştahı yeniden kaybetmiş bir şekilde çatalını tabağın kenarına bırakarak tabağını önünden uzaklaştırıp arkasına yaslandı. Etrafı incelemeye devam ederken bir çocuk dikkatini çekti. Kendi masasından 3 masa ötede kumral bir çocuk oturuyordu. Çatık kaşları ve somurtkan yüzüyle öylece oturuyordu. Ondan aralarında çok fazla yaş farkı olduğunu sanmıyordu. Üzerindeki takım elbise onu boğuyor gibiydi sanki, yanında annesi ve babası vardı. Hare daha dikkatli bir şekilde çocuğu izlemeye başladığında çocuğun her hareketiyle gözleri oraya çevriliyordu. Bir anda çocuk sanki üzerindeki bakışları hissetmiş gibi kafasını sol tarafa çevirip hare'nin yüzüne baktığında hare çocuğun gözlerinin rengini de öğrenmiş oldu. Yemyeşil gözlere sahip olan bu çocukla göz göze geldiğinde içinde garip bir his oluştu. Hare yeşil gözlerr baktıkça çocuğun gözlerinde kaybolduğunu hissediyordu.Çocuk tek kaşını havaya kaldırıp sorarcasına hare'ye baktığında hare utançla gözlerini kaçırdı ardından annesine döndü fakat Marusya onunla ilgilenmiyordu. Hare daha fazla oraya bakmamak için bedenini annesine çevirerek oturdu ve konuşmalarını dinledi. Bir süre sonra Marusya büyük bir kahkaha attı ve feraya döndü.