Zamanı Dolmuş Kelebek

9. bolum

Merhabalar! Bölüme başlamadan önce belirtmek istediğim küçük bir ayrıntı var ; Bazen bölümlerde zaman atlaması olacaktır haberiniz olsun çünkü çok fazla betimlemeler ile sıkmak istemiyorum. İyi okumalar ♡

Bölüm şarkıları ; Arctic Monkeys - Do i wanna know? , isabel larosa - heartbeat, semdva, lagosta - teen romance , Teenage Mutants - Fortune ( kulüp kısmında bunu dinleyebilirsiniz çok iyi müzik ya ŞÖWHXPENXOEBXPENJXHELDHX)

                                🎡
      
Endişe bedenimi öylesine kaplamıştı ki üstümü nasıl değiştirdim evden nasıl çıktık ve hastanenin önüne ne zaman nasıl geldik algılayamamıştım bile. Arabadan hızla indim ve koralp'e bakıp koşar adımlarla girişe yöneldim. Koralp hemen bir adım arkamdaydı içeri girdiğimizde yan yana durduk. Koralp danışmana yaklaşıp sinanı sordu , kadın ilk önce ikimize baktı daha sonra bakışlarını bilgisayara çevirdi.

" 1647 numaralı odaya alınmış 3. Kat asansörler ileride solda." Dedi kadın eliyle koridor sonunu göstererek. Teşekkür edip aceleyle asansöre bindik ve 3. Kata bastım. Koralp'in verdiği sıkıntılı nefesi duyduğumda ona döndüm ve elini tuttum. Göz göze geldiğimizde gülmeye çalıştım.

" İyidir Sinan iyi olur endişelenme kötü düşünme sakın." Dedim sakinleştirmek istercesine. Sanki kendim çok sakinmişim ve endişelenmiyormuşum gibi. Koralp gülmeye çalıştı fakat başaramayınca sadece tebessüm etti ve elimi sıkıp baş parmağı ile okşadı. Asansör durup kapıları açıldığında dışarı fırladık ve koridorda hızla yürüyerek oda numaralarına bakıyorduk. En sonunda koralp 1647 numaralı odayı gözüne takıldığında beni durdurdu. Kafamı sallayıp kapının önüne geçtik ve koralp sayesinde bodoslama içeriye daldık. Koralp önden giderken kapıyı kapattım ve arkasından ilerledim.

" Kardeşim!" Dedi koralp tedirginlikle. Görüş açıma yatakta gözü kapalı , teni solmuş , boynunda boyunluk ve alnında sargıyla yatan sinan girdiğinde derin bir nefes verdim. Yatağın diğer tarafına da ben yaklaşıp sinan'ın elini tuttum ve yüzünü inceledim.

" Kaza nasıl oldu biliyor musun? Haberin var mı?" Dedim koralp'e doğru. Gözlerimi sinandan ayırmamıştım.

" En son konuştuğumuz da feray ile birlikte olduğunu söylemişti sonra kapattık." Dedi koralp. Kaşlarım havalanırken doğruldum ve koralp'e baktım. Gözlerim bir anlığına sinana kaydı.

" Sence de fazla takılmaya başlamadılar mı?" Dedim merakla. Güney geldi aklıma. " Feray geldiğinden beri Güney de bir dışarıya çıkar oldu." Dedim sorgulayıcı bir tavırla. Koralp bana baktı ve dediklerimi düşünürcesine dalgınca yere çevirdi bakışlarını. Durum tespiti yapar gibi sinana baktım.