21.

725 57 43
                                    

| Birkaç ay sonra |

Hafif tıkırtılaın gelmesiyle gözlerimi açtım. Jungkook üzerini giyiniyordu. Yatakta oturur pozisyona gelip onu izlemeye başladım

"Günaydın"

Kafasını kaldırıp gözlerime bakmıştı. Yanıma gelip dudaklarıma buse kondurup geri çekilmişti

"Günaydın bebeğim"

Yataktan kalkıp lavaboya girdim. Odaya tekrar girdim jungkook yoktu aşağıya inmişti

Merdivenlerden dikkatilica inip yanına gittim. Mutfakta kahvaltı hazırlıyordu arkasından sarıldım kafamı boynuna gömdüm

Kokusunu kim bilir bir daha ne zaman soluyabilecektim. Resmen tanisali bir yıl olmuştu ve şimdi ayrılıyorduk

İlk defa. Süresi bile belli değildi. Ne zmaan kavuşacaktım bir daha ona

Aglamama engel olamadım kim bilir daha ne kadar aglayacaktim. Vazgeçirmeye çalışsam bile kararından dönmemişti

Ben olsaydım dönerdim

Göz yaşlarim boynuna düşmüştü. Ağladığını fark edince hemen elindekileri bırakıp bana dönmüştü

"Ah ama bebeğim ne konuştuk biz seninle"

"Biliyorum ama engel olamıyorum işte"

Burnumdan öpüp geri çekilmişti. Sonra kucağına alıp tezgaha oturtturdu beni. Elleriyle göz yaşlarımı silmeye başladı

"Her gün arayacağım seni tamam mı. Asla özlemeyecegiz birbirimizi."

Kafa sallamıştım hemen ağlamam durunca tekrar kucağına alıp beni sandalyeye oturttu

Kahvaltımızı yaptıktan sonra koltuğa geçmiştik

Şimdi ben onun kucağında yine boynuna sığınmıştım oda saçlarımı öpüp kokluyordu. İyice mayışmıştım.

En sonda kendime engel olamayıp kucağında uyaya kalmıştım. Gideceğini bile bile

Gözlerimi açtığımda koltukta öylece yatıyordum. Evde hiçbir ses yoktu hava karardığından her yer karanlıktı

Hemen koltuktan kalkıp ışıkları açtım. Gözlerim etrafta gezindi ama yoktu

Hemen koşarak üst kata çıktım tek tek odalara baktım belki bir umut gitmemiştir diye ama

Beni bırakarak gitmişti..

En son kendi odamıza girdim. Dolabını açtım dolap boştu hiçbir eşyası kalmamıştı. Valizide yoktu

Sanki birden hayatımdan silinmisti

Ufacık bir şeyi bile kalmamıştı sadece ondan çaldığım parfümü ve bir tişörtü vardı...

Ağlayarak yatağa oturdum. Kıvrıldım öylece yatakta.

Son vaktimiz olduğunu bilseydim uyur muydum?

Beni uyandıracağını sanmistim en azından. Telefonumu alıp onu aradım

Birinci aramamda açmadı, ikinci aramamda da açmadı, bir kez daha aramıştım bu sefer açmıştı

"Taehyung"

"Jungkook, n-neden gittin"

"10 kez konuştuk bunu senle."

"Neden uyandırmadın peki beni. Son kez öpseydim seni, s-sonkez kökünü içime cekseydim doya doya"

"Taehyung ağlama"

"Nasıl ağlamayım!"

"Ben seni öptüm tamam mı bak tatillerde hep yanına gelecegim söz veriyorum tamam mı"

"Ya gelmezsen "

"Gelicegim bebeğim ama şimdi kapatmam lazım"

"Ama ne-"

Aramayı sonlandırıp yüzüme kapatmıştı. Acaba uyuduğuma mı tripliydi

Neden böyle yaptığını anlamamistim. Ama üzmüştü bu davranışları beni...

...

Hehehe. Bende amma şerefsizim ha neyse my moonu zaten iyi sonla bitirdim içimde kalmasın biraz kahrolalim bizde 💅💅

bütün bölümleri bugün atmak istiyorumm

NE KADAR COK OY VE YORUM GELİRSE OKADAR HİZLİ YENİ BOLUM GELİR

foreign |TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin