| Birkaç ay sonra |
Hafif tıkırtılaın gelmesiyle gözlerimi açtım. Jungkook üzerini giyiniyordu. Yatakta oturur pozisyona gelip onu izlemeye başladım
"Günaydın"
Kafasını kaldırıp gözlerime bakmıştı. Yanıma gelip dudaklarıma buse kondurup geri çekilmişti
"Günaydın bebeğim"
Yataktan kalkıp lavaboya girdim. Odaya tekrar girdim jungkook yoktu aşağıya inmişti
Merdivenlerden dikkatilica inip yanına gittim. Mutfakta kahvaltı hazırlıyordu arkasından sarıldım kafamı boynuna gömdüm
Kokusunu kim bilir bir daha ne zaman soluyabilecektim. Resmen tanisali bir yıl olmuştu ve şimdi ayrılıyorduk
İlk defa. Süresi bile belli değildi. Ne zmaan kavuşacaktım bir daha ona
Aglamama engel olamadım kim bilir daha ne kadar aglayacaktim. Vazgeçirmeye çalışsam bile kararından dönmemişti
Ben olsaydım dönerdim
Göz yaşlarim boynuna düşmüştü. Ağladığını fark edince hemen elindekileri bırakıp bana dönmüştü
"Ah ama bebeğim ne konuştuk biz seninle"
"Biliyorum ama engel olamıyorum işte"
Burnumdan öpüp geri çekilmişti. Sonra kucağına alıp tezgaha oturtturdu beni. Elleriyle göz yaşlarımı silmeye başladı
"Her gün arayacağım seni tamam mı. Asla özlemeyecegiz birbirimizi."
Kafa sallamıştım hemen ağlamam durunca tekrar kucağına alıp beni sandalyeye oturttu
Kahvaltımızı yaptıktan sonra koltuğa geçmiştik
Şimdi ben onun kucağında yine boynuna sığınmıştım oda saçlarımı öpüp kokluyordu. İyice mayışmıştım.
En sonda kendime engel olamayıp kucağında uyaya kalmıştım. Gideceğini bile bile
Gözlerimi açtığımda koltukta öylece yatıyordum. Evde hiçbir ses yoktu hava karardığından her yer karanlıktı
Hemen koltuktan kalkıp ışıkları açtım. Gözlerim etrafta gezindi ama yoktu
Hemen koşarak üst kata çıktım tek tek odalara baktım belki bir umut gitmemiştir diye ama
Beni bırakarak gitmişti..
En son kendi odamıza girdim. Dolabını açtım dolap boştu hiçbir eşyası kalmamıştı. Valizide yoktu
Sanki birden hayatımdan silinmisti
Ufacık bir şeyi bile kalmamıştı sadece ondan çaldığım parfümü ve bir tişörtü vardı...
Ağlayarak yatağa oturdum. Kıvrıldım öylece yatakta.
Son vaktimiz olduğunu bilseydim uyur muydum?
Beni uyandıracağını sanmistim en azından. Telefonumu alıp onu aradım
Birinci aramamda açmadı, ikinci aramamda da açmadı, bir kez daha aramıştım bu sefer açmıştı
"Taehyung"
"Jungkook, n-neden gittin"
"10 kez konuştuk bunu senle."
"Neden uyandırmadın peki beni. Son kez öpseydim seni, s-sonkez kökünü içime cekseydim doya doya"
"Taehyung ağlama"
"Nasıl ağlamayım!"
"Ben seni öptüm tamam mı bak tatillerde hep yanına gelecegim söz veriyorum tamam mı"
"Ya gelmezsen "
"Gelicegim bebeğim ama şimdi kapatmam lazım"
"Ama ne-"
Aramayı sonlandırıp yüzüme kapatmıştı. Acaba uyuduğuma mı tripliydi
Neden böyle yaptığını anlamamistim. Ama üzmüştü bu davranışları beni...
...
Hehehe. Bende amma şerefsizim ha neyse my moonu zaten iyi sonla bitirdim içimde kalmasın biraz kahrolalim bizde 💅💅
bütün bölümleri bugün atmak istiyorumm
NE KADAR COK OY VE YORUM GELİRSE OKADAR HİZLİ YENİ BOLUM GELİR
ŞİMDİ OKUDUĞUN
foreign |Taekook
FanfictionOkulun iki birincileri ve göze öğrencileri Jungkook ve Taehyung. Taehyung Jungkooku görmüş,beğenmiş, sevmiş ve istemişti. Herkesin bildiği birşey vardı ki Kim Taehyung birşey isterse ona sahip olana kadar hiç bıkmazdı.