AŞK İÇİN ÖLMELİ

8.BÖLÜM- SENİ TANIMIYORUM

-Kısaca benim hastalığım ne?
-BUNAMA-

yıkılmıştı. gözlerinden yaşlar damliyordu.

-ben sizi şimdilik taburcu edeceğim. ama hiç aksatmadan ayda bir kontrole gelmeniz gerekiyor.

-tamam doktor bey biz aksatmicaz.

Doktor odadan çıktı. bende brandonun kıyafetlerini çantaya yerleştirmeye başladım. Bir süre ikimizde tek kelime laf etmedik. sonra Brandon

-yakinda seni, kendimi herseyi unutcam. Buna katlanmak zorunda değilsin. bakim evine gidebilirim.

- Hayır Brandon delirme. sen ne olursan ol ben hep yanindayim. istersen öl bende ölürüm o zaman. sen nereye ben oraya. Bi daha deme öyle şeyler.

-gerçekler bunlar. yüzleşmemiz lazım. Buna şahit olmanı üzülmeni istemiyorum.

- ben şimdi gidersem daha mutlu mu olacaksın. ben sensiz daha mutlu mu olcam. ne sanıyorsun.

-Andrea seni unutcam.

- sen unut ben unutmam yanından da ayrilmam bu kadar uzatma. ne yani beni iste_____
sözümü bitiremeden öpüşmeye başladık. sonra bu küçük kavgamiza bi son verip taksi çağırdik ve benim evime gittik. onu yatağa yatırıdim. Hemen yan komşumuza Patrick'i almaya gittim. Kapıyı bana Patrick açtı beni görünce hemen kollarıma atladı. Zavalli ne kadar korumuş ve özlemiş. bende onu çok özledim. Hemen eşyalarını toplayıp eve geldik. Brandon u görünce hemen yanına gitti. bir süre konuştular. sonra ben yemeği hazırladım ve onları sofraya çağırdım. yemeği yedik ve biraz film izledik. saat on gibi Patrick'i yatırdım. saat on iki gibi de Brandon ' un kucağında uyuya kalmışım.

2 AY SONRA

bir sabah kapıya çok şiddetli şekilde vuran birinin sesiyle uyandım. koşarak aşağı indim. Bu brandondu evin giriş kapısına vurup duruyordu. Yanına gidip elimi omzuna koydum ve titrek bir sesle

-Brandon tatlım iyi misin

-sen kimsin, nerdeyim ben çıkar beni burdan.

kelimeler beynimde yankilaniyordu. beni tanımadı beni unuttu.

-Brandon benim andrea unuttun mu aşkım, hayatım benim hatırla beni benim andrea. ağlayarak konusuyordum.

- SENİ TANIMIYORUM-