Hell İn Hospital

~3~

Dahyunun anlatımından

Ben, Lisa , Sana ve Chaeyoung odada Jisungu bekliyorduk. Aradan 1-2 saat geçmişti. Endişelenmeye başlamıştım. Umudum kesildiğinde ise Jisung, Minho ve arkadaşları odaya giriş yaptı.

"Minho?" dedim ve sarıldım.

"Ah Tanrım iyi olduğunu görmek güzel."

"Bunu mesaj yazarak da öğrenebilirdin." dedim ve Minhonun arkadaşlarına baktım.
"Sizin iyi olduğunuzu görmek çok güzel çocuklar ve seninde." dedim ve Minhoya baktım.
Ortam iyice gerilmişken bu gerginliği koridordan gelen ses bozdu.

"Lütfen yardım edin!"

Herkes kafasını o yöne çevirirken, sesin sahibine baktım. Uzun siyah saçlı, zayıf genç bir bayandı.

"Lütfen yardım edin!" dedi ve kapıyı zorladı.

Tabii ki yardım edecektik, ne kadar çok kişi kurtarırsak o kadar iyiydi.

Kapıyı açtım ve genç kadının içeriye girmesine izin verdim. Bu hareketimle herkes bana resmen "Neden açtın ki?" dermişçeşine bakıyordu.

"Ben, çok ama çok teşekkür ederim. Bunu nasıl ödeyeceğim size, onu hiç bilmiyorum." dedi. Ve konuşurken hızlı hızlı nefes alıyordu. Çok koşmuş olmalı, bunun üzerine su uzattım.

"Peşinden mi geliyorlardı?" diye sordu Sana.

"Sana, dur. Kız suyunu içsin görmüyor musun çok yorulmuş." diye cevapladı Lisa.

"Evet, evet peşimdelerdi.Tanrım! Bu hastalara noldu zombi gibi bizi yemeye çalışıyorlar. Hatta zombiler!"

"Evet, öyleler. Bu çok korkunç, bu işe nasıl bulaştık. Ben sadece gitmek istiyorum." dedi Chaeyoung.

"İsminiz nedir?" diye sordu Felix.
"İsmim" dedi ve derin bir nefes aldı. "İsmim, Ji-Eun."

"Güzel isimmiş, fakat konumuza gelebilir miyiz lütfen burdan nasıl çıkacağız?" dedi Jeongin.

"Bu katda tek gizli yer burası. Ve alt kata inmek için gizli bir yer de yok." dedi Changbin.
"Ben aslında bir yol biliyorum."demesiyle herkes Felixe baktı.

"Nasıl bir yolmuş bu?" diye sordum.

"Koridorun sonunda kullanılmayan bir merdiven var. Orayı çalışanlar kullanmıyor. Ve alt katın tuvaletinin karşısına çıkıyor. Eğer inmeyi başarırsak, yemekhaneye de inebiliriz. Ordan da yemek alırız. "

"Sen nerden biliyorsun ki?" Meraklı bir ses tonuyla sordu Jeongin.

"Genellikle alt kata arkadaşımı gizlice ziyaret etmek için giderdim. Geceleri."

O arkadaş, Hyunjin diye tahmin ediyorum.

"İyi güzel de çok kişiyiz nasıl dikkat çekmeden ineceğiz." dedi ve cevap beklemeye başladı Changbin.

"Aslında ben bizi bir zamana kadar koruyabilirim." dedi Seungmin.

"O nasıl olacak ki?" diye sordu Ryujin.

Chaeryeong ve Seungmin bellerindeki silahı gösterdi.

Ah, tabii onlar görevliydi.

"Bunlarla, eğer yaklaşırsa silahla vururuz." dedi Seungmin.

"Hayır." diye yanıtladı Chaeryeong.

Hayır mı? Nasıl Hayır? Nasıl koruyacağız kendimizi o zaman?
Bir açıklama bekliyordum.

"Ne demek hayır?"dedi ve sinirlice cevap beklemeye başladı Yeji.

"Siz cidden... Neyse. Bu hastalar silahın sesini duymayacak mı sanıyorsunuz? Yemekhaneden bıçak almalıyız."

Bir yandan haklıydı. Hatta bir yandan değil, direkt haklıydı.

"Haklı." dedi Sana.

Tamam, bu konuyuda hallettik. Artık planı kurma vaktiydi.