Hell İn Hospital

~6~

Bu hastanede geçirdiğimiz 2. gün.

Ben Hwang Yeji ve ben şuan delirmek üzereyim. Nedenini sorarsanız, Ryujin ve Chaeryeong o zamandan beri kavga ediyor, ve hala bir planımızın olmayışı beni çıldırtıyor.

"SİZ ZEVK ALDINIZ!"
"RYUJİN YETER!"diye bağırdı Minho. Minho genelde sessiz olup, plan yapardı. Minhonun bağırması hepimizi şoke etmişti.

"YETER! ZEVK ALMADILAR. BENİM BURDA KUZENİM ÖLDÜ, AİLESİNE NE DİYECEĞİM HA? ABLAM GİBİYDİ O! BIRAK DA Bİ DÜŞÜNELİM! ZATEN PLAN YAPMAKTA BİR KATKIN DA YOK!"
Ryujin bağıracakken onu durdurdum ve kulağına fısıldadım"Ryujin bırak da acısını yaşasın." Ryujin buna karşılık olumlu bir şekilde kafasını salladı ve susup oturdu.

"Adamlar nereye gitti acaba?"
"Hiç bir fikrim yok Lisa." diye cevapladı Chaeyoung.

Hepimiz yorgunluktan ölecek gibiydik. Telefonlarımızın şarjı bitiyordu, zaten pek de yararı yoktu.

"Artık buradan çıkmamız gerek." dedi Ji-Eun.
"Evet, ama nasıl? Buradaki yiyecekler bir zamandan sonra bize yetmeyecek."diye fikrini sundu Chan.

Jisung Pov

Biz plan hakkında konuşurken Minho sessiz bir şekilde yemekhanenin arka kısmına doğru ilerleyip, camdan bakıyordu.
"İyi misin?"
"Evet."
"Hayır, değilsin."
"Evet, değilim. Hemde hiç iyi değilim. Her şey üst üste geliyor, ve ben bunlar ile başa çıkamıyorum."

Bu dedikleri karşısında ne diyebilirdim ki?

"Sarılmak ister misin?" diye sordum.
"Hemde çok." diye yanıtlayıp sımsıkı sarıldı.

Kokusu çok güzel, kelimeler ile anlatılmayacak şekilde güzel.

"Teşekkür ederim."
"Rica ederim."
"Jisung.."
"Efendim?" dedim ve ondan ayrıldım.
"Peki sen iyi misin?"
"Bende aynı durumdayım. Ama ben iyiyim."
"Sen normalsin diğerlerine karşı."
"Evet, diğerlerine karşı biraz daha normalim değil mi?"
"Bende normal severim."

Bende normal severim derken neyi kastetmişti?

"Ne diyorum ben.." utanıp arkasını döndü.

Yüzümde onun görmediği, ama benim hissettiğim bir tebessüm yayıldı.

"Sende garipsin."

Bunu dememle bana döndü ve "Garip miyim?" dedi.

"Bende garip severim."

Gülerek bana sarıldı. Onu seviyordum galiba.

Ama ona bağlanmak istemiyorum. Tam ona bağlandığım an onu kaybedebilirim, ben bunu istemiyorum.

"Yani, beni seviyorsun?"
"Yani, seni seviyorum?"

Güldü. Gülüşü çok güzeldi.

"Yani, beni seviyorsun?" dedim.
"Yani, seni seviyorum?" diye cevapladı.

İkimizde gülmüştük.

"Yani, seni seviyorum." diye fısıldadı kulağıma. Ve ardından çocukların olduğu yere gitti.

Ben ise öylece kalmıştım. Yani, beni seviyordu?

"Yani, seni seviyorum?"

Kendi kendime "yani, seni seviyorum." diye diye bende çocukların yanına gelmiştim.

Yüzümde ki aptal gülümsemeyi silip, Minhonun yanına oturmuştum. Bana bakıp gülümsüyordu.

"Tamam, o zaman 1 saat sonra planı uygulayacağız." dedi Hyunjin.

"Aynen öyle." diye destek çıkmayı ihmal etmedi Felix.

"Bakın.." dedi ve iç çekti Chan.
"Planı anlatıyorum. Buradan çıkışa gitmek için bir alt kata ineceğiz. Alt katta ise o meşhur temizlik odasında kalacağız. Ve herkes çantasına yiyecek ve su alacak. "

"Tamam, o zaman herkes şimdiden yavaşça yiyecek ve su alsın." dedi Chaeyoung.

Herkesin ayaklanması ile bende ayaklandım. Yiyecek ve su alıyordum.

"Korkuyor musun?" diye sordu Minho.
"Hayır, ama tek bir şeyden korkuyorum."
"Neymiş o?"
"Sana bir şey olmasından."
Güldü ve elimi tuttu.
"Hep yanımda ol ki, sana bir şey olmasın tamam mı?"

Kafamı olumlu şekilde salladım ve ona sarıldım.

Yaklaşık 1 saat sonra herkes yemekhaneden yavaşça çıkıyordu. Tabii ki Seungmin ve Chaeryeong öndeydi.

"Merdivenden yavaşça inin." diye fısıldadı Chaeryeong.

Herkes merdivenden indi, ve yolumuza devam ettik.

Ses gelene kadar.

Herkes birbirine baktı ve sesin kaynağına bakmaya çalıştı.

O sırada gözüme Chaeyoung ilişti. Ayağı ile yanlışlıkla fanta kutusunu ezmişti.

Bu sesin ardından ise gözüme bir kaç hasta ilişti ve hepimiz kaçmaya başladık.

"Chaeyoung hızlı koş!" dedi Lisa.
"Yapamıyorum, siz gidin."
"Hayır!"

Chaeyoung yere düşmüştü, "Lisa git!" dedi.

Lisa duracaktı ki Changbin onu kolundan çekerek sürükledi.

"Ne yapıyorsun?! Chaeyoung!" diye bağırdı Lisa.

Evet, daha 2. günden 3 tane kayıbımız vardı.

Herkes temizlik malzemelerinin olduğu odaya gelince rahat bir nefes aldı, Lisa hariç.

"NEDEN BENİ KURTARDIN? ONU DA ALABİLİRDİK!" diye sitem etmeye başladı.

"Lisa seni de kaybedemeyiz." diye cevapladı Changbin.

"KEŞKE BENİ DE KAYBETSEYDİNİZ! CHAEYOUNG!" diye ağlamaya başladı.

Bir yandan da Ji-Eun Lisayı sakinleştirmeye çalışıyordu.

Daha 2. günden 3 kayıp vermek, canımı çok yakmıştı.

Eeee minsung var demiştim. Ama chae nanay oldu