Courting Oh Sehun [EXO FANFIC]

Oh 21 UTANG NG INA MO

"Bibilhan mo pala ng flowers si OhSen, how sweet. Ang one million worth question is may pambili ka ba?" tanong ni Seoshin sabay pakita sa akin ng mga pera na nakuha niya sa kaban ng bayan.

Patay. Pangpamasahe na lang ang pera ko. Paano na yung flowers ng soon to be husband ko? Paano na ang maliligayang oras namin na magkasama? Paano na ang mga chikiting na pwede naming mabuo sa pagsagupaan sa kama? Kaso baka baog si OhSen so back to story na.

"Wala na. Paano na yan, Seoshin?" at hinimas-himas ko ang mga perang hawak niya. Wala naman kasing binigay na pocket money sila Suho eh. Hindi ko naman mahal yung tao, pagkakagastusan ko pa. Mahal na mahal ko kase kayo naman hahahaha.

"Utang ka na sa akin, dali!! Alam na alam kong kailangan na kailangan mo ng kumapit sa patalim." Inilayo niya sa akin yung mga pera at pinagkakain yun. Damot di man lang ako pinatikim joke.

"Kakapit sa patalim? Uy, wala namang ganyanan. Ayokong masugatan fren, sasali pa ako sa Ms. Korea." Grabe naman 'tong si Seoshin. Exaggerated naman yung interpretation niya sa pagnanasa ko kay OhSen. Ayoko pang mamatay no. Sayang talent fee ko sa walang kwentang kwento na 'to na nagmana sa akin.

"Gaga ka talaga! Di yung literal na kakapit ka sa patalim. Mangutang ka na sa akin para magkautak ka na." at winagayway ang bandila ng Pilipinas sa Cavite joke I mean yung pera niya.

Tinignan ko siya ng mabuti. Yung parang imbeatigador hahahaha. Pwede ko nang palitan si Detective Conan. "Detective Shishi" ng Seoul, South Korea!!!

"Saan galing yang pera mo?" pagtatanong ko. Malay niyo may chicken siya na tumatae ng pera tapos nanakawin ko yun at bubutasin ang ngala-ngala. Ba't ngala-ngala? Trip ko lang.

"Secret na malufet!" at nagmobszxtah pose siya

"Lil Manoy, ikaw ba yan?" sabay layo sa kanya ng kaunti. "Sino si Lil Manoy?" nagtataka nyang tanong.

Umiling-iling ako. "Seoshin, sorry. Si Lil Manoy ang tunay mong ama at siya'y sumakabilang buhay na. Ipagpray mo siya dali." at nagprayer position ako.

Binatukan niya ako. "Iisa lang ang tatay ko no!! At si Mang Kanor yun kaya please stop please."

"Malandi ang nanay mo, pinsan. Maniwala ka sa akin kahit ngayon lang. Nanay mo lang siya at pinsan mo ako. Mas maganda ako sa kanya kaya maniwala ka sa akin." Kailangan na ni Seoshin malaman ang katotohanan. Atleast pag namatay ako may naicontribute naman akong mabuti.

Tinalikuran niya ako. "Ewan ko sa'yo. Nag-aasal aswang ka na naman."

Huminga ako ng malalim. Hahayaan ko na lang na mabulag si Seoshin sa katotohanan. Siya naman yung mabubulag at di naman ako. Bibigyan ko siya ng flashlight, madilim dun eh balita ko. "Magkano naman interes pag nangutang ako?"

"Murang-mura lang. Dito ka lang makakakita nga kada 1 hour ay 100 pesos ang tubo." Ang laki naman ata ng tubo. Ipasubo ko sa kanya yun eh.

"Neknek mo, Seoshin! Wag na lang." at naghalungkat na ako ng gamit sa bag. May mga moments kase sa buhay natin na akala natin wala na tayong pera pero magugulat tayo ay meron pala. Kailangan lang icheck ang kasingit-singitan ng ating katawan. Madilim din dun, alam ko. Malay niyo may nalagay pala kayong bente sa panty niyo edi jackpot. Tip ko sa inyo, wag na magpalit ng panty. May oera at makakatipid pa kayo. Gayahin niyo ako ha.

"Namamahalan ka ba?" tanong ni Seoshin.

Nagsad face ako. "Alam ko naman na may pera ka pero kawawa ka naman kung 100 lang ang ibabayad ko sa'yo tapos ang inutang ko 1000." Busilak talaga ang puso ng aking pinsan sa pagtulong sa kapwa. I admire her for that.