Courting Oh Sehun [EXO FANFIC]

Oh 12 TULOG NA BUS

Tagalog or English | Korean 사랑해 | 

Ang nakaraan sa Courting Oh Sehun...

"Bawal po ang matanda dun. Byebye." At nagbutterfly-butterfly na me.

***

Naglakad lang ako papunta sa bus stop. Kung rich kids lang ako edi sana nasa fully develop nurturing students aircon taxi ako. Di pa rin ako pinapadalhan o kaya naman tinatawagan ng aking mader at fader gentlemen. Nag-iisang anak na nga lang ako, ginugutom pa chotski.

After  5 years, lumaki din ang baby ko.

*Seoshin calling*

Bilib talaga ako kay seoshin eh. Ang dami lagi nyang pera, hays. Maghahanap na rin ako ng trabaho para naman di na ako mamulube hehehehehehe.

“Moshi moshi anone?” sabi ko pagkasagot ko sa tawag niya.

Huminga siya ng malalim “Alam mo ba…”

Ano ba yan pause-pause eklabu pa ang loka.

“Buhay ka pa naman di ba?’ sagot ko. Malay niyo nag-overseas call siya from heaven. Magiging masaya na si Tita pag nalaman niyang chugi dongdongs na si seoshin hahahahaha.

“OO NAMAN!!!!!!!!!!! Matagal mamatay ang masasamang damo.” Sigaw niya sa akin.

“Mabuti naman. Oo, alam ko na.” Ang bilis namang kumalat ng balita na patay na yung alagang aso nung pogi naming kapitbahay. Celebrity dog siguro yun at ang dami nung sasaengs.

On second thought,  ako na nga ‘tong nag-aalala kung buhay pa siya tas siya pa galit? Suntukan na lang oh.

“Eh? Paano mo nalaman kaagad eh di ko pa sinasabi sa’yo.” naguguluhan niyang sdabi.

“Ibahin mo ang henyong si Shishi Kim. Saka ako nga dapat ang magulat kase alam mo na agad ang pagka-sent to heaven nung alagang aso ni pogi eh. Astig ka, Karepublika!“  Inaamin ko na, mas magaling nga sa akin si Seoshin ng mga 10 tulog lang naman kaya sisimulan ko na ang pagtulog heheheheeh joke.

“Weh? Patay na si Seoshin? Ay mali medyo awkward. Yung aso ni pogi waley na sa earth?” tanong niya sa akin.

Pansin ko lang, ba’t parang buong pamilya ni Seoshin masyadong concern sa aso nay un? Di tulad ko kay Pogi lang concern huehuehuehue lande mode.

“Oo, wala na ung aso. Wag mong sabihin na may relasyon kayo nung aso ah, maliban lang sa parehas ang pangalan niyo—o.” dahan-dahan kong sabi sa kanya. Alam niyo naman yan, mala- armalight ang bunganga.

“Mabait kase yung aso sa akin.” Malungkot niyang sabi.

Aba’t mabait pala yung aso sa mga panget, galit na galit sa akin yun eh. Isipin niyo pagdating ko sa bahay namin, sa gate to be exact pinagtatahol ako. At syempre sa sobrang gulat ko npatakbo ako at nadapa pero di pa ako tinigilan at dinilaan pa ako. Buti na lang wala na siya kung hindi ako ang magbubura sa aso na yun sa mundong ito joke.

“Sabagay medyo hawig kayo nung aso kaya baka pinagkamalan kang nanay niya kaya maamo sa’yo. Sakit sa ulo yung aso na yun ha.” Nagrereklamo kong sabi sa kanya.

Pero dahil sa pagdila nung aso na yun sa akin, nakilala ko si Pogi and we lived happily ever after.

“Mas masakit ka sa ulo. Narentahan ko na yung bahay naten!!!!!.” Masaya niyang sabi.

Lipat time na, mamimiss ko si MLL kayo rin di ba? Hohohohoho.

“Magaling magaling. Teka lang ha, magbabayad muna ako ng pamasahe.” Sabay abot ko ng bayad sa conductor.