Selammm!Bu 3. Bölümüm.Üzgünüm geç oldu...İyi okumalarrr,<33
Azrail onun elinden tutmuş,beyaz ışığa götürüyordu.
Ölümlü durdu,
"Lütfen ışıkları kapatın,karanlığın huzurunda ölmek istiyorum..."
---------------------------------------------------------
"O...o bir ceset mi?"
Herkes cesete bakıyordu.
Gördükleri şey çok korkunçtu...
Yerde yatan şey bir çocuk cesediydi.
Kafası kopmuş ve vücudunun üstüne yerleştirilmişti.Çimler kanla dolmuş ve kırmızıya boyanmıştı.
"Aman tanrım!Bu...bu çok korkunç!"
Mike,Maria'nın yanında duruyor onun kolunu sıvazlıyordu.
Narie birden yere yığıldı.
"Narie,hayatım!"
Bay Adort,Bayan Narie'yi havada yakaladı.
Kraliçe Militsa endişeyle Bayan Narie'nin yanına koştu.
"Neler oluyor?!"
Mike konuşmaya başladı.
"Annem kan görmeye dayanamıyor da..."
Kral Artur görevlilere seslendi.
"Cesedi ve burayı inceleyin,bu pek intihar gibi durmuyor..."
Bunu her kim yaptıysa,çok usta biriydi.Ya da usta bir varlık...
Görevliler,yerde yatan ruhunu kaybetmiş çocuğa yaklaştılar.Hüzünle
Ona dokundular.
"Yazık.Çok yazık..."
Maria düşünemiyordu.Veya düşünmek istemiyordu.Kim bilir o küçük çocuğun başına neler gelmişti?Ailesi neredeydi?Katil neden onu seçmişti?O'nun ne suçu vardı?
Tüm bu sorular cevapsız bırakıldığı için vakit kaybıydı.
"Hayatım,saraya dönmemiz gerekmez mi?Bu hoş bir görüntü değil."
Kral Artur,onayladı ve kardeşi Bay Adort'a yaklaştı.
"Kardeşim,saraya dönmemiz gerek.İzninle Bayan Narie'yi hizmetliler önden götürüp revire bıraksın?"
Bay Adort yanına gelen hizmetlilere eşini verdi ve Kral Artur ile beraber bu konu hakkında konuşmaya başladılar.
"Sana görmek istemeyeceğini söylemiştim."
Maria uzun zamandır dalgın olduğu için bu soru karşısında afalladı.Kafasını kaldırdığında Mike'ın mavi gözleri ile karşılaştı.
"Bu kadar kötü olacağını tahmin etmemiştim..."
Mike buruk bir gülümseme takındı.
"Çocuğa üzüldüm."
Maria uzaklara dalarken cevapladı.
"Üzülmemek elde değil...Acaba başına ne geldi?"
Mike düşünür gibi yaptı.
"Hangi insan bu kadar vahşileşebilir?"
Maria bir süre sonra aklına gelen düşünce ile irkildi.
"Belki de insan değildir!"
"Ne?Maria,ne saçmalıyorsun?"
Maria koşarak babasına gitti.
"Babacığım,biz Mike ile beraber önden gidebilir miyiz?Olanlardan rahatsız oldukta..."
"Elbette güzelim,kendine dikkat et!"
Maria kızıl saçlarını savurarak Mike'ın yanına gitti ve elinden tutarak onu arkasında koşturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kan kırmızısı
Fantasy(ORTAOKUL dönemimde yazdığım bir kitap...) Gecenin karanlığında doğdu bu lanet.Büyülü ormanın kenarında... Sihir onu ele geçirmişti.Sanki bir mıknatıs gibi kötülüğü içine çekiyordu.Ya da belki de kendisi kötü olandı... Mitoloji kitaplarında geçiyo...
