Flört (hyunlix)

Flört- Bölüm 9

FELİX'İN ANLATIMIYLA

Amacıma ulaşmış ve hyunjini sinir etmiştim fakat bahçede benimle konuştuktan sonra neden avcı değil de av gibi hissediyorum. Söyleyeyim , hyunjinin bu dediklerinden sonra artık changbinin yanına gitmemiştim zaten yüzüm sahte bir şekilde gülmekten acımaya başlamıştı. Fakat aklım sadece hyunjin ve dediklerindeydi. Ne yapacaktı? Beni rahat bırakmayacak olmasına sevinmeli miyim üzülmeli mi? İyi anlamda mı söylemişti yoksa intikam alacağım tarzında mı? Ve neden onu tuzağa düşürecek olan ben iken böyle düşünceler ile baş başa kalan benim? Uzun zamandır bana bir sürü ilki yaşatıyorsun hyunjin. Ben kimse hakkında bu kadar çok düşünmemiştim...

S- Felix! Neredesin sen? Bütün okulda seni aradım resmen. Sen nasıl oldu da bizimle gelmeyi kabul ettin? Hadi dökül bakalım.

Tam ben konuşmaya başlayacakken jisung içeri aşırı dalgın bir halde girdi.

S- Jisung sen neredeydin? 

Jİ- Geçmiş olsun arkadaşlar , ben aşık oldum. 

S- Ne. Ya ne oluyor bugün? Sizi biraz yalnız bırakmaya gelmiyor.

F- Boş verin siz beni. Hyunjinle biraz sohbetimiz geçmişti bende bir göreyim dedim o kadar.

Daha fazla dinlemeden kitap ve kulaklığımı alıp öğle yemeği saati olduğu için bahçeye çıktım. Yaklaşık 5 dakika sonra elinde yemek tepsisi ile gelen bir hyunjin gördüm.

H- Selam çillim 

Dedi göz kırparak.

F- Hyunjin?

H- Evet çillim. Öğlen yemeğini bizzat kendim getirdim.

Tepsiyi kucağıma koyup telefonumu aldı. Ne yaptığını sorarcasına bakarken o bana bakmıyordu bile. Sonra kulaklıklardan birini kulağına takıp diğerini de bana taktı. Kulağıma güzel bir melodi geldiğinde müzik zevkinde bir sorun olmadığını düşündüm. ( en azından kendime göre )

F- Peki , zahmet etmişsin falan ama ben yemeğeceğim.

H- Felix sadece sana bakan bile düzgün beslenmediğini anlar. Bu yüzden en azından bugün ye.

Konuşmama izin vermeyerek bir kaşık alıp elime tutuşturdu.

F- Hyunjin komik değil , istemiyorum.

H- Demek kendin yemek istemiyorsun.

Dedi ve kaşığı kendisi ağzıma doğru yaklaştırdı. Ve sonra sırıtışından anladım , bu çocuk şu anda benimle resmen dalga geçiyordu! İnsanların ortasında çıkıyormuşuz gibi bir imaj veriyordu. O sinir ile kaşığı yere fırlatıp onu ittim. 

F- Bak hyunjin , ne yaptığının farkındayım ve hoş değil.

H- Neden ? O çocuk sana ilgi gösterebiliyorsa ben neden yapamayayım?

F- Sen hala onda mısın cidden? Hyunjin sadece biraz sohbet ettik! 

Bunu ayakta ve herkesin içinde ona bağırarak söylemiştim. Şok içinde bir bana bir etrafına bakıyordu. İnsanların aptal bakışları üzerimizdeydi ve bu beni daha fazla sinirlendiriyordu. Fazla mı çıkışmıştım? Hayır şimdi gardımı düşürmenin ne yeri ne de zamanıydı.

F- Düşündüğün için sağ ol hyunjin , fakat ben aç değilim.

Dedim ve adımlarımı onun tersi yönde hızlandırarak onu geride bıraktım. 

OKUL ÇIKIŞI

Hava bulutluydu ve proje için okuldan geç çıktığımdan abim ve jisung çoktan gitmişlerdi. Ben de taksi çağırmak için telefonumu açmak istediğimde şarjı olmadığını gördüm. Çok sorun etmedim zaten 20 dakika sonra evde olacaktım. Yolu yarıladığım sırada sonbahar yağmuru bir anda arttı ve kendimi sağanak bir yağmurun altında buldum. 15 dakika kalmış olmasına rağmen net hasta olacağımı düşünürken arkamdan bana seslenildi.

H- Bu havada eve böyle mi gideceksin cidden?

Mor şeffaf şemsiyesi ile yanıma kadar gelince onu umursamamaya çalışarak yoluma devam ettim. yanımdaydı fakat nezaketen de olsa şemsiyesini bile paylaşmayan bu davar hyunjin beni yine neden rahat bırakmıyordu acaba?

F- Ne oldu hyunjin?

H- Hiç. Yolumun üstü bende geleyim dedim.

Aslında şu an flört etmek için çok da kötü bir zaman değildi. Hem etrafta kimse yoktu hem ortam fena değildi. Hadi biraz oynayalım madem.

F- Sen ona seni özledim ve bugün hayvan gibi seni kıskandım desene hyunjin~

H- Kimmiş seni kıskanan? Ben mi?

F- Evet siz bay hwang~~

Bunu derken yüzlerimizi yakınlaştırmıştım. Göz bebekleri büyümüş ve kızarmıştı (; Tanrım şu an ne kadar çekici durduğunu bilemezsin hyunjin...

EVET YİNE VE YİNE BERBAT BİR BÖLÜM İLE GÜNÜ KAPATIYORUM SANIRIM /: