Özür Dilerim

Bölüm 1-Özgürlüğüme doğru ilk adım.

Bugün hayatımın en önemli günlerinden biriydi çünkü bu zamana kadar nefeslerini her daim ensemde hissetiğim ailemden ayrılma vaktiydi. Annemin gözleri dolmuş bana bakarken babamın onu kollarına altına alıp teselli etmesi beni bi nebze rahatlatmıştı. Gözüm arkada kalmayacaktı. Onlar içinde benim içinde kolay olmayacaktı ama her şehir dışında okuyan kız gibi bende onlardan ayrılmak ve artık kendi ayaklarımın üstünde durmak zorundaydım. Otobüse binme vaktim gelmişti. Ailemi kucaklayıp otobüse biniyordum ki bir ses arkamdan ;

"Bana veda etmeden mi gideceksin Deniz ?" diye seslendi.

Ah evet Murat'a veda etmeyi nasıl da unuturdum.

"Gelmeyeceksin sanmıştım. Gel buraya bi sarılayım sana. "

Murat her zaman ki gibi çok şıktı. Siyah t-shirtü bedenine yapışmış adeta kas gösterisi yapıyordu. Yıllardır değiştirmediği parfümü de adeta onunla bütünleşmişti ve ona ayrı bi hava katıyordu. Ve nihayetinde öpüşüp koklaştıktan sonra İstanbula yolculuğa başlamıştım. Her ne kadar büyük şehir içimi ürpertsede içimde ki özgürlüğün huzura kavuştuğunu bilmek beni mutlu ediyordu.

Ve nihayet eve varabilmiştim daha kapıyı açar açmaz kapının hemen yanındaki koltuğa yığılıvermiştim gözlerim yarıya kadar inmişken içerden gelen sesle bir anda irkildim.

"Denizzzz sen mi geldin? "

Hemen içeri geçip Leyla'nın yanaklarına öpücük kondurdum. Daha 1 hafta önce görüşmüştük ama yine de çok özlemiştim.Leyla her zaman benim en yakınımda olmuştu bi kardeş gibi zaten kuzenim olduğu içinde daha bi bağlıydık birbirimize. Kendisi benden bir yaş büyüktü dolayısıyla üniversiteye geçen sene başlamış burada kendine bir düzen kurmuştu. Benim onunla aynı üniversiteyi kazandığımı duyunca itirazsız yanına yerleştirtti. Tabi bu durumdan bende bi hayli memnundum.

"Başka birini mi bekliyordun yoksa "

"Hoşgeldin bitanemmm" deyip aynı şekilde kucaklamıştı beni.

Biraz sohbet ettikten sonra Leyla yorgunluğumu anlamış olacak ki bana odamı gösterdi. Hemen bi duş alıp uykuya dalmıştım.