Özür Dilerim

Bölüm 2- Geceler ne kadar da çabuk geçiyordu!

Nasıl ya ne kadar çabuk sabah olmuştu böyle. Allah'tan bugün pazardı. Okulun açılmasından bi gün önce gelmekle ne kadar da iyi etmiştim. Kendimi tebrik edip sırıtırken muttfaktan gelen mis kokuların peşine düşmüştüm. Leyla her zaman ki gibi gülücükler saçarak kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın rahat uyuyabildin mi? "

"Evet harika hissediyorum kendimi" deyip yanağına bi öpücük kondurmuştum.

Yalan söylemiştim! Hala uykulu ve yorgundum ama Leyla o kadar mutluluk saçarken yersiz naz yapamazdım.

"Öyleyse hemen kahvaltımızı yapalım seninle İstanbul turuna çıkacağız."

Hiç itirazsız kabul etmiştim çünkü Leyla'yla gezmek her zaman çok eğlenceli geçmiştir. Kahvaltı yaptıktan sonra üzerime çok sevdiğim kırmızı bluzumu giydim burada ki ilk günümde bunu giyersem uğurlu geleceğini düşünmüştüm. Altınada bi kot geçirmiştim daha rahat olabilmek adına. Hafifde bi makyajın ardında kırmızı rujumu sürüp Leyla'nın yanına geçtim. Leyla kırmızı rujun bana her zaman farklı bir hava kattığını buğday rengi saçlarım ve mavi gözlerimle bir ahenk içinde olduğunu söylerdi nitekim bugünde aynı şeyleri söyledi vakit kaybetmeden apartmandan çıkmıştık.

Leyla bi kaç komşuya selam verme fastını bitirdikten sonra bana yetişip;

"İlk olarak seni arkadaşlarımla tanıştırmak istiyorum Deniz"

"Farketmez yeter ki eğlenelim bugün, uzun zamandır okul koşuşturmasından kendime vakit ayıramadım biliyorsun. "

"Sen merak etme eğlencenin dibine vurucaz bugün" diyerek bi göz kırptı.

Gideceğimiz yer çok uzak olmadığı için yürüme gitmiştik. Kafeden içeri girdiğimizde kalabalık bi grup Leyla'ya dönüp el işareti yapmıştı. Leyla hepsini kucakladıktan sonra beni tek tek tanıştırdı. Hepsi çok güler yüzlü ve komik insanlardı. Bu her hallerinden belliydi. Leyla durup bi an yanındaki isminin Gökhan olduğunu söylediği arkadaşına dönüp;

"Eee Ali nerde ? Yoksa yine mi ekti bizi? "

Leyla'nın sözlerinden anlaşılacağı üzere Ali denen çocuk sürekli ekiyordu burdakileri belki de kız arkadaşıyla falan vakit geçiriyordu kim bilir.

Çok geçmeden esmer olan isminin Aslı olduğunu hatırladığım kız kapıya bakarak;

"İşte geldi bizimki "dedi.

Başımı kapıya çevirmemle, vücudumun hemen hemen her yerinde bi uyuşukluk hissetmiştim. İyi de neden ? Bunu bende bilmiyordum burda bir sürü insanla tanışmıştım ama bu kadar heyecanlamamıştım ama bu çocuğu görünce dudaklarımın titrediğini hissetmiştim.