Özür Dilerim

Bölüm 9-Detay mı dedim ?

Detay mı dedim ben? Ali'yle benim aramda hiç bi şey yoktu ki detaylarını anlatacaktım.

Kulüpten içeri girdiğimizde Murat sol tarafta bi köşede oturmuş bizi bekliyordu. Bizi ! sahi ya ben ona Leyla'yla geleceğimi söylememiştim. Aman ne önemi vardı ki. Tam karşıda da her zamanki yerlerinde Aslılar oturuyordu ve tabi ki Ali. O tarafa hiç bakmadan Murat'a doğru yönelmiştim.

"Hoşgeldinnn " deyip adeta boynuna atlamıştım başımı kaldırdığımda ise Ali yerin kalkmış arka kısma doğru ilerliyordu.

Hemen Leyla'yla Murat'ı tanıştırdım. Üçümüz de koyu bir sohbete dalmıştık ama benim gözlerim hala Ali'yi arıyordu. Bana ettiği o kadar sözden sonra bile onu düşünüyordum hâlâ. Murat ve Leyla birbirleriyle hemen kaynaşmışlardı ne de olsa ikisi de eğlenceli ve konuşkandılar. Müsade isteyip lavaboya gidiyordum ki Ali'yi gördüm yanında sarışın bi kızla oturmuş kahkalar atıyordu. Neden anlamak istemiyordum o çocuk beni sevmiyor hatta sinir oluyordu. Ona baktığımı anlayınca kıza biraz daha yaklaştı ve belinden sarıp kendine doğru çekti. Daha fazlasına bakamayacaktım kendimi lavaboya attığımda nefesimin hızlandığını farketmiştim. Onu öyle görmek beni ne kadar da sarsmıştı üstelik hiç bir şeyim iken.

Geri döndüğümde Leyla ve Murat durduğumuz yerde değillerdi. Biraz ilerde Aslıların masasına geçmiş sohbet ediyorlardı. Orada daha fazla durmak istememiştim hele de biraz ilerde Ali'nin başka bir kızla sarmaş dolaş oturduğunu hatırlayınca kulübü ateşe vermek geçti içimden. Kimseye bi şey söylemeden çıkmıştım Murat'a ayıp olacaktı ama yine de duramadım orda nasıl olsa beni anlayacaktı hem bi kaç gün daha buradaydı. Bi şekilde görüşecektik yine.

Dışarı çıktığımda üşüdüğümü hissetmiştim ama sırf daha havalı gözükmek için üzerime bir şey almamıştım. Bir süre ilerlememe rağmen hâlâ bi taksi yoktu.

"Neden beklediğim zaman gelmez ki bu taksi? "

Derken ensemde bi nefes hissetmiştim. Fatih'ti bu ama tam ensemde ne işi vardı böyle, üstelik leş gibi alkol kokuyordu. Gece boyu kulüpte olduğunu farketmemiştim bile. Ayakta zor duruyordu bir yandan üzerime geliyor bir yandan da devrilmemeye çalışıyordu. Çok geçmeden kelimeleri toparlayıp bana bi şeyler söylemeye çalıştı.

"Deniz bana gidelim mi ?"

Bu da neydi böyle tamam yakışıklı çocuktu kendine güveniyordu ama nasıl olurda böyle bi şeyi sormaya cüret ederdi

"Alkollüsün sen ne dediğini bilmiyorsun"

"Denizzzz aşık oldum ben sana yanında ki çocuğu görünce bu kadar içtim. Beni farketmediğin için içtim."

Demeye kalmadan belimden tutup kendine çekmeye çalıştı her ne kadar alkollü olsada kaslarının verdiği kol gücü onu geri itmemi engelliyordu. Ne kadar çırpınsamda engel olamıyordum her saniye biraz daha kendine yakınlaştıryordu. Bu tip durumlarda hep şanssız olmuşumdur etrafta bir Allahın kulu yoktu. Fatih iyice amacından çıkmıştı bedenimi bırakmadığı gibi yüzüme dokunuyor ve hatta öpmeye çalışıyordu. Çığlık atmak istiyordum o an, hiç bu kadar aciz bi duruma düşmemiştim ne yapacağımı bilemez halde gözlerimden yaşlar akıyordu. Bir yandan kendimi kurtarmaya çalışıyor bir yandan da gözlerimi kapatmış dua ediyordum. Bir anda bedenimi çevreleyen elin beni serbest bıraktığını ve bedeninin yerde tekmelendiğini görmüştüm. Karanlıktan ve gözlerimdeki yaşların bıraktığı buğudan kim olduğunu seçemiyordum ama biraz daha müdahale etmesem Fatih hastanelik olacaktı. Beni kurtaran kişinin kolundan çekiştirirken,

"Sen karışma Deniz dediğini duydum"

Yeşil gözlü kahramanımdı bu, Ali kurtarmıştı beni. Güç bela Fatih'in üzerinden çekmiştim kendisini. Kolumdan sıkıca tutmuştu ve oradan uzaklaştırıyordu. Bi yandan kolumu sıkıyor bir yandan da bana bağırıyordu. Her zaman sakin gördüğüm adamı ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.

"Canımı yakıyorsun"

Elimi sıktığının farkında bile değildi canımı yaktığını anlayınca elimi bıraktı ve arabaya binmemi söyledi. O an itiraz edemedim, galiba hayır dediğimde ki tepkisinden korkmuştum ya da sadece yanında olmak istemiştim.