Kütüphane görevlisi -Yarı Texting |Tamamlandı

1.3

Meryem: Sena merhaba.

Meryem: Geçen yaptığımız konuşma çok etkiledi beni

Meryem: Bugün bir daha yapabilir miyiz acaba?

Sena: Tabi ki

Sena: Din hakkında kafanda bir soru işareti kaldı mı?

Sena: Zaten eskiden müslümanmışsın

Sena: ben sadece fikirlerini değiştirmeye çalıştım :)

Meryem: İşe de yaradı

Meryem: Dün Müslüman olma kararı aldım ve kelime-i şehadet getirdim

Sena: ya Meryem çok sevindim

Meryem: dün den beri içim huzurla dolu

Meryem: sana çok teşekkür ederim sena

Meryem: keşke annem ölmeden önce karşıma çıksaydın :')

Sena: Canım benim ben zaten karşına annen ölmeden önce çıktım

Sena: annenin isteğiyle :')

Meryem: annemin isteğiyle mi?

Sena: tabi ki 

Sena: annen senin doğru yolu bulmanı o kadar çok istiyordu ki

Meryem: :'(

Sena: Olsun herkes bir gün ölecek

Sena: annen daha çok kavuştu Rabbimize

Sena: Allah rahmet eylesin

Meryem: Amin.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . .  . . . . .. . . . . . . .

Kitabımı çantamın içine koyduktan sonra anahtarımı alarak evden çıktım. Kütüphaneye kadar yürüyüp içeri girdim. Gözüm ilk görevli masasına kaydı. Ama Ömer yoktu. Onun yerine bir tane kız vardı. Bana baktığını görünce şaşkınlıktan açılmış ağzımı kapatıp gülümsedim. Koltuğuma geçip oturdum ve kitabımı çıkardım. 

3 saat boyunca buradaydım ama inanın ki kitabıma asla odaklanamadım. Gözüm üsrekli görevli masasına kayıyordu. Hala gelmemişti. Demek ki bugün gelmeyecekti. Daha fazla beklemenin manası yok diye düşünerek ayağa kalktım. Kitabımı çantamın içine geri koyup kütüphaneden çıktım. Acaba neden gelmemişti bugün?

Eve gidince duş alıp pijamalarımı giydim ve uyudum.

. . . . .. . .. .. .. . . .. . .. 

ertesi gün okuldan çıkar çıkmaz kütüphaneye gitmiştim. Bugünde onun masasında o kızı görmüştüm. Yine ona gülümseyip masaya oturmuş ve gelecek mi diye beklemeye başlamıştım. 

Bir hafta boyunca aynı şeyleri yaptım. Hala yoktu. Bir hafta boyunca neden gelmiyor olabilir ki kütüphaneye?

Yine aynı şeyleri tekrarlandırırken dayanamayıp kızın yanına gittim. "Merhaba. Siz buranın sahibinin bir akrabası falan mı oluyorsunuz acaba?" dedim. "Babam kendisi. Neden ki?" dedi. "Şey burada Ömer olurdu da o yüzden sordum. Yani bizim öyle birkaç sohbetimiz olmuştu da şimdi onu göremeyince merak ettim." 

"Bende diyorum ki bu kız neden sürekli buraya bakıyor." deyip kıkırdadı. O kadar belli mi ediyordum ya? "Ömer benim kuzenim olur. Taşındı onlar İstanbul'a." dedi. Ben ise 1 kelime ile beynimden vurulmuşa döndüm. Kıza çabucak teşekkür edip çıktım kütüphaneden. Çıkar çıkmaz yüzüme doğru esen rüzgarla gözlerimde akmasına ramak olan yaşlar kendilerini serbest bıraktılar. 

Nasılsınız canlarım? Neyse görüşürüz yazacak bir şey bulamadım.