Kütüphane görevlisi -Yarı Texting |Tamamlandı

0.2

Elimdeki telefonu oturduğum koltuğun üstüne bırakıp ayağa kalktım. Önümdeki yerden tavana kadar duvardan duvara uzanan kocaman kitaplığa bakıp gülümsedim.

Burada tam 10 senelik çabalarım duruyordu. Hayallerim. Hayalllerim bir oda dolusu kitaplık ve kitaplardı. Şimdi ise hayalimi gerçekleştirmiştim.

Kitaplığın en alt rafındaki kütüphaneden aldığım kitabı raftan çekip aldım ve kitap odamdan çıktım.

Dolaptan giyeceklerimi çıkarıp giydikten sonra başıma başörtümü taktım. Dolaptan bez siyah bir çanta da çıkarıp içine kütüphaneden aldığım kitabı, okuduğum kitabı, postitlerimi ve telefonumu koyup anahtarı da alıp evden çıktım.

Bursada oturuyorum. Tek başıma. Üniversite okumak için buraya gelmiştim. Ve ömrümün sonuna kadar da bu evde yaşayacağım galiba.

Ev zaten bizimdi. Yani apartman. Apartman bizimdi. En üst katında ben alt katlarda kiracılar oturuyordu.

Para işini de hallediyorum hatta elimde baya para da kalıyor. Hem burs alıyorum hem babam haftalık harçlık yolluyor kartıma hemde her ay 2 kiracının kirasını ben alıyorum. Diğer kiracılar babama parayı yolluyorlar.

Yani anlayacağınız market alışverişi, kitap alışverişi falan filan hepsini karşılayabiliyorum.

Benim bir alttaki komşum kirasını bana veriyordu. Ama durumu pek de iyi değildi. Nadiren beni arayıp sıkıştıklarını biraz geç ödeseler kirayı sıkıntı olur mu diye soruyorlardı.

Bende hiç sıkıntı olmaz deyip geçiyordum. Kirayı yolladıklarında da içinden bir miktar para çıkarıp kirayı yollayan çocuklarının eline tutuşturup annesine vermesini tembihliyordum.

Ailemden bahsediyim. Bir kız kardeşim var sadece. Berra. Bir de annem ve babam.

Küçük bir çekirdek aileyiz. Kardeşim lise 9'a gidiyor. Ben ise üniversite üniversite 2 ye gidiyorum. Ne mi olmak istiyorum?

 Gazeteci.

Kütüphanenin önüne geldiğimde içerinin ful boş olduğunu gördüm. Yine.

Pek dolu olan bir kütüphane değildi. İçeri girip görevli Ömer'in olduğu masaya bakıp yutkundum.

Yalan söylediğim o kadar anlaşılıyor muydu ya? Her neyse kitabı vereceğim ve o yumuşacık koltuklara oturup vampir kitabımı okuyacağım.

Derin bir nefes alıp masanın önüne kadar gidip durdum. Boğazımı temizleyip dikkatini de çektikten sonra çantamdan kütüphaneden aldığım kitabı çıkarıp uzattım.

"Getirdim." deyip almasını bekledim. Kitabı alıp elindeki deftere bir şeyler karaladı. "Oturabilirsiniz." dediğinde yumuşacık koltuklara ilerleyip çantamı koyduktan sonra bende oturdum.

Çantamdan vampir kitabımı çıkarıp okumaya başladım.
.
.
.
.