Kitabın eski adı: Minik Kadınım
"Ya bana dokunmanı hiçbir zaman istemezsem." diye fısıldadı. Ona bugüne dek dokunan herkesin ölmesini istedim.
&&&
Merhaba, ben Ayla... Size eksik kalan bir hikâyeden bahsedeceğim... Eğer dinlemek isterseniz...
Yirm...
Bazen bakışlarını gökyüzünden yeryüzüne indirmen gerekir.
Çünkü mutluluk; ulaşamayacağını düşündüğün yerde değil, yanı başındadır.
- Hayalet Yazar
_________________________
Bölüm şarkısı: Go Solo - Tom Rosenthal __________________________
Bunun an meselesi olduğunu söylüyorlar.
Sana dönmeden önce güneş bin gün boyunca parlamayacak.
Ve mutluyum, hiçbir şey beni durduramaz. Eve dönüyorum, kendi yolumu çiziyorum.
Aşkın için ileri gideceğim.
Nerede olursan ol olmak istiyorum. Senin için geri döneceğimi biliyorum. Aşkımız uzun bir nehir.
Bir milyon yanlışın içindeki en mükemmel doğru.
Sana geri döneceğimi biliyorum.
Keyifli okumalar...
Not: Arya'nın adı Ayla olarak değiştirilmiştir. __________________________
Ay, ne olursa olsun parlamaya devam etmeliydi.
"Yıldızlar." Dedi. Hemen ardından devam etti.
"Gökteki tüm yıldızları sana hediye etmek istiyorum Ayla."
Yiğit, Ayla'nın itirafı üzerine muhtemelen hayatının sonuna dek dudağına yapışık olarak gezeceği sırıtışa hakim olmaya çalışmadı. Ayla'nın yine de çekindiğini görebiliyordu. Bu yüzden onu gecenin geri kalanında sözlü olarak daha fazla rahatsız etmek istemedi. İkisi gecenin ilerleyen saatlerinde salondaki kanepelere uzanmışlardı. Ayla, Yiğit'in elini tutarken uyuyakalan ilk taraf olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yiğit, uzunca bir süre daha onu izlemeye devam etti. Ayla'yı daha önce hiç bu kadar uzun süre uykusunda izleyememişti. Ayrıca kabus görmediğinden emin olmak istiyordu. Gece yaşadıklarının onun herhangi bir travmasını tetiklememiş olmasını umarken o da göz kapaklarına yenik düştü.
Gözlerini kanepede güneşli bir pazar sabahına açtıklarında Ayla erkenciydi. Kahvaltı masasını hazırlamış, başucunda Yiğit'in uyanmasını bekliyordu. Yiğit ise üzerinde gezen gölgelerle gözlerini açmıştı. Ayla yaramaz bir çocuk gibi geri çekilirken Yiğit "Günaydın." Diye mırıldandı. Sesi, hayal ettiği gibi erkeksi çıkmayınca boğazını temizleyerek daha tok bir sesle "Günaydın." Diye tekrarladı.
Ayla, Yiğit'in ilk günaydını fare gibi çıkarken gülmemek için kendini zorlamış "Günaydın." Demişti. Yiğit doğrularak oturduğu yerden kahvaltı masasına bakmaya çalıştı. Üzerinde lezzetli şeyler var gibi görünüyordu.
