တစ်ပတ်လောက်ကြာသည်အထိ A company ဘက်မှမဆက်သွယ်တော့ သံယောဇဉ်ငယ်လဲ နောက်အလုပ်ရှာရန်ပြင်ရတော့သည်.....ကိုဗစ်ကြောင့် သံယောဇဉ်ငယ်တို့လို့ အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်သွားတဲ့သူတွေရှိသလို ကုမ္ပဏီတွေကလဲ အလုပ်ခေါ်နှုန်းနည်းနေတာမို့ လိုချင်သလိုမရ....
"ဟင်း....."
"ဘာတွေသက်ပြင်းချနေတာလဲသား"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးမေကြီးရာ အလုပ်ကမခေါ်သေးလို့ပါ"
phone screen ကိုကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းစူစူနဲ့အမေကိုတိုင်သလိုပြောတဲ့သားကိုကြည့်ပြီး ဒေါ်မုဒိတာ အသဲယားစွာဖြင့် ပါးလေးကိုဆွဲကာ....
"ခေါ်မှာပေါ့သားရဲ့ သားစိတ်ထဲမှာရကိုရစေမယ်လိုသာတွေးထား"
"ဟုတ်မေကြီး ဟီး..."
သူမဟုတ်သလို ချက်ချင်းရယ်ပြလာတဲ့သားငယ်လေးဟာ အမေကိုတော့ဖြင့် စိတ်ဆင်းရဲမှာကြောက်ရှာတယ်....
မိဘတွေရဲ့အဆင်မပြေမှုကြောင့် တတ်နိုင်သမျှလိုအပ်တာဖြည့်ဆည်းပေးပေမဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတော့ဖြင့် ဒေါ်မုဒိတာငယ်တစ်ယောက်မတတ်နိုင်ခဲ့.....၊
အကြီးမနှစ်ယောက်ကနေတတ်ပေမဲ့ သံယောဇဉ်ငယ်လေးကတော့ အတွေးတွေများတတ်ပြီး ကွယ်ရာမှာဆိုသိပ်လဲဝမ်းနည်းတတ်ရှာတာ ဒိအမေအသိဆုံး....
သားငယ်က လမ်းထဲကကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်နေတာသိပြန်တော့ ဒေါ်မုဒိတာငယ်ရင်ကွဲရပြန်တယ်...
သားကိုလဲမဆူရက်သလို နဂိုထဲက လူကြောက်တတ်သလို စိတ်ပင်ပန်းစွာနေလာရတဲ့ကလေးမို့ သားတို့အခြေအနေကိုပဲစောင့်ကြည့်ရုံသာ......
တတ်နိုင်သမျှ မျက်စိအောက်မှာပဲနေခိုင်းတော့ သားငယ်ရဲ့ကောင်လေးရဲ့ ဂရုစိုက်ကြင်နာမှုတွေကို တွေ့ခဲ့ရတာမို့ အဖော်ရပါတယ်ဆိုပြီး စိတ်ချလက်ချလွှတ်ထားခဲ့မိတာ....
နှစ်တွေအကြာကြီးတွဲလာပြီးမှ ကောင်လေးက သားငယ်ကိုပစ်သွားလေတော့ ဒီအမေစိုးရိမ်ရပြန်တယ်....
လူရှေ့မှာဘာမှမဖြစ်သလိုနေနေတဲ့သားငယ်ဟာ နောက်ကွယ်မှာကြိတ်ပြီး အသဲကွဲနေတာမို့ သားငယ်ရဲ့ရှေ့မှာ ကောင်လေးရဲ့အကြောင်းတွေမပြောမိစေဖို့ အိမ်ကလူတွေကိုသတိပေးထားမိခဲ့ပါရဲ့.....။
YOU ARE READING
သူ့ကိုသာလျှင်...(ခေတ္တရပ်နား)
Romanceကြုံလာတဲ့ရေစက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်တွေ့ဆုံခြင်းက ကောင်းသောတွေ့ဆုံခြင်းဖြစ်ပါရစေ....
