KARANLIK YOL

32.Bölüm

Musmutlu bayramlar dilerim herkese
Lütfen oy atmayı unutmayınız bu arada bal böceklerim 💖

...

Kimi şanslar kaderimizi baştan sona değiştirir

...

Çok pişmandı bunu görebiliyordum ama bu hiç şey değiştirmezdi şuan.Karanın böyle olmasının kısmen suçlusu oydu.Ona burada merhamet veya şefkat gösteremezdim,kusura bakmasın

"Neyse gelmiş geçmişi konuştuk sıra bugünde.Geçmişte kötüyseniz gelecekte iyi olmaya bakın"

Boğazını temizleyerek gülümsedi

"Haklısın"

Dedi.Bu konuda daha fazla durmak istemiyordum.Korumalarla gelen Melek yanımdaki sandalyeye oturdu.

Cep telefonunun hiç gerekli olmadığını söyleyip duruyordu.Bencede gerek yoktu ama iletişim için önemliydi.

"Aldın mı ihtiyaçlarını ?"

"Evet aldım"

Dedi elindeki karton poşeti tutarak.Ne yani okul ihtiyaçları bu kadar mı tutmuştu

"Şaka yapıyor olmalısın"

Dedim imkansız gözlerle poşeti süzerken

"Hayır yapmıyorum, sonuçta bu sadece bir okul.Gereksiz defter ve kalemlere ihtiyacım yok"

Üstüne gitmemeliydim,o benim gibi olmayabilirdi hemde.Zehra anne konuyu üstlendi

"Bir şey istiyor musun canım yorulmuşsundur"

Diyerek garsonu el hareketiyle çağırdı.Melek sadece limonatada istediğimi söyledi.Aklıma gelen fikirle Zehra anneye döndüm

"Acaba hep birlikte akşam yemeği mi yesek ?"

Bu uzun zamandır istediğim bir şeydi.Zehra annede

"Mükemmel olur"

Dedi gülümseyerek.Telefonu eline alarak, toparlandı

"Ben hemen Cemali arayayım bari evde hazırlık yapmasın "

Diyerek masadan kalktı ve uzaklaştı.Bende Karanı aramak için telefonumu elime aldım.Uzun bir çalıştan sonra açıldı

"Efendim güzelim ?"

Boğuk olan sesiyle hoparlörde olduğunu anladım

"Annen ve baban bize yemeğe gelecekler ,erkenden gelsen olur mu. ?"

Dedim rica eder sesimle

"O nereden çıktı bakalım "

Birde soru sormasa çok iyi olurdu

"Hiç içimden geldi işte "

"Tamam erken gelmeye çalışırım"

Sevimlice

"Teşekkür ederim sevgilim,iyi çalışmalar"

"Sağol"

Dedi gülerek.Onun sesi bile benim gülümsememe neden oldu.Meleğe döndüğümde bizi dinlediğini gördüm