39.Bölüm

452 13 1
                                    

Lütfen oy atmayı unutmayınız bal böceklerim 💖

...

Uzatma ellerini. Uzak olsun, istemez. Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez

....


Ortamda derin bir sessizlik oldu ve ben bundan hoşlanmayarak odama çıkmaya yeltendim.Ama Karanın dediği sözler durmama neden oldu

"Buraya geliyorsun ve konuşuyoruz Elen"

Sanki köpeğine emir cümlesi veriyordu.Arkama bile bakmadan

"Midemi bulandırıyorsun"

Dedim iğrenerek.Arkamdan geldiğini biliyordum ama yinede umursamadan odama girdim.Hemen ardından o girdi

Kaşları çatılmıştı, sinirli görünüyordu.Burada sinirlenmesi gereken tek kişi bendim oysa

"Sen ne saçmalıyorsun ? Sana insan gibi konuşalım diyorum"

Birde beni suçluyordu, dayanılmazdı resmen.İnanamazca ona baktım

"Saçmaladığım falan yok benim.Önceden yattığı kızı eve getiren ben değilim ne de olsa"

Burada haklı olan bendim ve bu sefer susmayacaktım.

"Onun geleceğini nereden bilebilirdim ?"

Dedi hala yüksek sesiyle.Ona aynı şekilde karşılık verdim

"İnsan eve sokacağı birisinin en azından güvenli olup olmadığına bakardı"

Üste çıkmaya devam etti tabiki, başka ne anlardı ki zaten

"Afedersin Elen,ben senin kadar paronayak değilim"

Şimdide deli ben olmuştum.Ona kırıcı bakışlarımı attım, anlaması gerekti

"Sana güvenmemekle en doğru kararı vermişim aslında"

Karan sinirden ellerini saçlarının arasından sertçe geçirdi

"Sana inanamıyorum.Kafanda kurduğun şeylere o kadar inanmışsın ki gerçekleri göremiyorsun"

Hangi gerçeklerden söz ediyordu kendisi acaba ? Parmağımı ona doğrultarak

"Bana sakın gerçeklerden bahsetme,bunca zaman gözümün önündeymişte ben görememişim asıl.O kadını eve soktuğundan tut,beni anlamamaya çalışmandan hepsi"

Bana biraz daha yaklaşarak sinirle nefesini verdi.Ağzındaki şeyleri söyleyip söylememekte karasız gibiydi

"Ben seni taciz olayında da anladım,isteyerek Yaman piçinin yatağına girmeni bile sineye çektim kızım ben.Asıl sen neyden bahsediyorsun ?"

Sonunda söylediğinde öfkeden kızarmış gözleri sönmeye başladı.Bu benim Karandan yediğim en büyük ikinci darbeydi

Ona hiç güvenmemiştim,inanmamıştım,
sevmemiştim gözünde.Ama artık anlamıştım,ikimizde birbirimize iyi gelmiyorduk.Birlikte olmakla hata yapmıştım,hata yapmıştık.

Doğru düzgün sağlıklı bir ilişki bile yaşayamamıştık.Gözümden yanağıma doğru süzülen yaşı onun gözlerinin içine bakarak elimin tersiyle sildim.Onun ani öfke patlamalarına alışmam lazımdı ama olmuyordu.

KARANLIK YOLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin