KARANLIK YOL

5.Bölüm

Yalnızlık tek kelime , söylenişi ne kadar kolay.Halbuki yaşanması o kadar zor ki

                                      
                                             ~ Goethe ~

....

"İyiyim sadece başım döndü"

Fısıldayarak konuşuyorduk,zaten Cemal bey yanımızdan çoktan ayrılmıştı.

"Yemek yedin mi ?"

Sorusuyla birlikte bugün hiç yemek yemediğim aklıma geldi.Yemek yemeyi unutuyordum.Benim sessiz oluşumdan Karan anlamıştı

"Ben siz kadınları anlamıyorum yani açlıktan ölmek gibi bir planın mı var ?"

Sinirli sesiyle söylenmeye başlamıştı.Ben ise karşımızda , gülerek bize doğru gelen adam musvettesine bakıyordum.

İçimde yine intikam ateşi yanıyordu.Bir gün bu ateş benide yakabilirdi , bilmiyorum.

Gevşek gevşek konuşmaya başladı

"Oo bakıyorumda Karan Bey aramıza teşrif etmiş"

Karanın çenesi seğiriyordu ,onu sakinleştirmem gerektiğini fark ettim.Kolundaki olan elimi çekerek elini tuttum

Büyük elinin içinde elim kaybolmuştu.Daha demin sıcak olan elleri şuan soğuktu.

Karanın şaşkın bakışları bana döndü,onu umursamadım ve amcasına baktım.

Benim buradan olacağımı biliyordu o yüzden hiç şaşırmamıştı.Pis sırıtışıyla birleşmiş ellerimize bakıyordu

"Evleniyorsun demek sevgili yeğenim.Mutluluklar dilerdim ama bir Doğanla asla mutlu olamazsın"

Neyi kastetmeye çalışıyordu ? Neden benimle asla mutlu olamazdı.Çıldırmak üzereydim.

Kenanın yanına çakma sarışın olduğu net şekilde belli olan , Orta yaşlı kadın geldi.Gözleri sinsi olduğunu ele veriyordu.

"Zaten uzun süreli evlilikleri olmayacak herhalde "

Kısa süreli olsa bile bunu göremeyecek olması ne kadar acı ?
Sakın olmalıyım ve babannemin dediğine uymalıyım yoksa bu kadın elimde kalacaktı

"Hadi masaya geçelim"

Adnan dedenin dediğiyle ,o andan kurtulduk.Ağzımın içinde konuştum

"Proxénéte malhonnéte"

Türkçe dersem belki birisi duyabilirdi.Dikkatli olmakta fayda vardı.Tabii Karan gülmeseydi ,neye gülüyordu bu adam

"Calmer"

Ne yani oda mı Fransızca biliyordu.Yok artık ya

"Küçükken Fransa'ya gitmiştim orada öğrendim"

Neden küçükken Fransa'ya göndermişlerdi.Şahsen benim çocuğum olsa onu uzağa göndermezdim