Embracing Her Flaws

C-7

"What?" Natatangang ani ko sa kanya. Itinulak ko ng bahagya ang kamay niyang nakahawak sa akin.

Nahihiyang tinalikuran ko siya at inabalang inaayos ang comforter ng kama ko. I then heard him chuckled before he stood up from my chair. Ramdam ko ang pagkabog ng puso ko dahil ramdam ko ang presensya niyang papalit sa akin.

I wanted to slap myself for being too obvious! Fix yourself Stanley! Act well!

"Why did you took some pictures of me?" Mahinahon ngunit seryosong ani nito.

I gulped. Now he sounds so serious! Kinakabahan ako dahil baka madulas ako!

"Wala! I'll erase it later,don't worry." Natahimik siya ng dahil sa isinagot ko. Akala ko ay tapos na iyon ngunit nang maramdaman ko ang presensya niya sa may likod ko,gusto ko nalang matumba!

Oh god!

"Is that it?" Hindi ko alam kung guni-guni ko ba iyon pero ang tono niya ay sobrang magaan. Hindi ko alam kung ano ang isasagot. Malakas ang kabog ng dibdib ko at kung hindi pa ako bahagyang naglakad ng ilang hakbang ay baka mahimatay ako.

But before I could even get away with him,he cornered me using his big arms. Nanlaki ang mga mata ko ng mapaupo ako sa kama dahil sa kakausog ko. His stares are serious,parang tinititigan nito ang kaluluwa ko.

"Roman!" I shouted out in fear ngunit hindi man lang siya natinag doon. Nakaupo ako sa kama habang kaharap ko siya,nang sobrang lapit! My heart beat so fast ngunit mas dumoble lang iyon ng mas ilapit niya ang sarili at mukha sa akin.

Now I have the full access to his mole. Mas maganda iyon sa malapitan. Wait! Why am I still talking about his damn mole?!

" Why do I have this feeling that you like me?Hm?" Mas lalo lang akong nangilabot ng mas inilapit niya ang mukha sa akin. His breath,even when he just had woken up,its still fresh!

"What are you talking about?"

"Yeah?" Panggagaya niya sa akin.

"I won't stoop down on your level for your information. Your just my bodyguard Roman! H'wag kang masyadong assuming." Okay,this one is a lie.

Nakita ko ang pagngiwi ng mukha niya bago dahan-dahang tumango.

Okay,I'm guilty now. Tinalikuran niya ako at nagsimulang maglakad papuntang pintuan. I did not attempt to stop him nor express how guilty I am. Hinayaan ko nalang siyang umalis dito.

Nang ako na ang naiwang mag-isa ay nanlulumong umupo ako sa kama. I really have this attitude and I hate it! Nakakaguilty lang kase after what he does to me,inalagaan niya ako kagabi tapos pinagsalitaan ko pa siya ng hindi maganda.

I really need to fix my attitude.

Nang umaga ding yun ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Noah at Aldie. Kinamusta lang ako dahil nabalitaan nila kay Doc. Rene ang nangyari sa akin. Overall,my morning was just as boring as Manang Miding's face. Nakita ko na naman kase sya kaninang nakatunganga habang nagluluto.

Sinilip ko ang hallway bago nagdesisyong lumabas. I am only wearing a pencil skirt and a pink top. I am planning to go to a nearest resto. Umay na umay na din naman kase ako sa niluluto ni Manang.

Anyway,tomorrow is the flight of my parents. For sure,my parents will know how hard-headed I am dahil sure akong magsusumbong tong si Roman. Speaking of him,magmula noong lumabas siya ay hindi ko na ulit siya nakita at nakausap. Well,it's not that I really wanted to see him all the time,the guilt is still here and I want to apologize.

Nahagip ng mata ko ang likod ni Roman na nakasandal roon sa pader. Smoke is visible so I already assumed he's smoking now. Naglakad ako papunta sa direksiyon niya at nang nasa malapit na niya ako ay kinalabit ko siya.