C-12

7 0 0
                                    

"Stay there,kukuha lang ako ng tubig sa labas." Ngumuso ako ng iwan niya ako sa kusina. Bandang alas sais na kami nakabalik sa bahay kaya ngayon ay nagluluto na siya para a hapunan.

Bago kase kami umuwi,nagpirmi muna kami sa palengke para mamili ng mga gulay at karne para may stock sa kanila.

Bagot na umupo ako sa lumang sofa,bukod kase sa walang telebisyon rito ay ni radyo ay wala din. Kung tutuusin ay pupwede naman akong kumalikot sa cellphone ko ngunit wala namang signal kaya wala ring silbi. Mas lalo lang tuloy akong nababagot.

Tiningnan ko siya habang papasok ulit,dala ang dalawang balde galing sa labas. He was so busy cooking kaya siguro ay hindi namalayang nasa gilid niya ako.

"Bored ka na ba?" He asked me and I nodded.

There's nothing to hide anyway. Totoo naman na bored na talaga ako dito. Wala pang telebisyon kaya wala akong mapanood.

"After we eat,punta tayo sa bayan. May bukas na peryahan doon kase malapit na ang fiesta rito." I nodded again before putting my hand around his waist.

Bahagya niyang nilingon ang kamay ko ngunit pagkaraay ngumiti din. Ganoon ang pwesto namin kahit nang matapos siya sa pagluluto at natapos kami sa pagkain.

"You're not done yet?" Narinig kong tanong niya mula sa labas.

Ngumuso ako dahil hindi pa naman ako tapos. I am having a hard time picking what to wear tonight. Naguguluhan ako kung iyong dress ba or jumpsuit ang susuotin ko.

In the end,ang kulay puting dress ang isinuot ko. Hindi na din ako nag-abalang magsuot ng short dahil kamuntikan na ding umabot ang laylayan niyon sa aking tuhod.

Nang maisuot ko na ay marahan akong napamura dahil may zipper pala ito sa likod. I muttered multiple curses dahil hindi ko talaga iyon abot.

Maybe I should changed nalang? But I want to wear this dress! Pero hindi ko maizipper pataas!

"May problema ba?" Muli niyang tanong.

I let out a sigh before calling his name. "Roman," It turns out to be a feminine voice. Mas lalo lang akong pumikit.

"Hindi ko maizipper 'e. Can you help.....me?" Nagdadalawang isip kong tanong. Hindi ko alam pero parang nanlumo akong tumalikod para magpalit nalang.

He did not answer. Maybe,he doesn't want to do it. Ayos lang naman sa akin.

"Come here," Ang baritonong boses niya ang lumukob sa kabuuan ng kwarto. Narinig ko pa ang pagsarado ng pintuang gawa sa kahoy.

Nangusong lumapit ako sa kaniya,nilulukuban ng hiya! Baka isipin niyang nag-iinarte lang ako para matulungan niyang isarado iyon!

Bahagya akong napalingon ng marinig ko ang pagtagis ng ngipin niya. Bahagya niyang nilikom ang buhok kong nakalaylay lang dahil wala akong dalang panali tsaka niya iyon inilagay sa balikat.

I heard how he gulped when he started to pull the zipper up. Of course I know he see my bare back! Ang dapat naman kaseng izipper ay mula leeg ko papuntang beywang!

Halos manlambot ako ng maramdamang nahawak niya ang hintuturo sa balat ko nang medyo nastuck ang zipper. Pagkatapos niyang izipper iyon ay siya na mismo ang kumuha ng buhok ko para ilagay talaga sa likod ko.

I turned to him to say thankyou,but his ranging eyes welcomed me. Napatingin ako sa mga mata niya,there are some emotions I couldn't name while he's staring at me. Kahit nang hawakan niya ang mukha ko ay hindi ko parin tinatanggal ang pagkakatitig sa kaniya.

Naramdaman ko ang marahang paghapit niya sa bewang ko hanggang sa wala ng espasyo sa pagitan ng katawan namin. Ngayon ay nakatitig na siya sa mga labi ko,making me wet it using my tongue.

Embracing Her FlawsWhere stories live. Discover now