Martella (gxg)

Martella 7

I'M NOW LAYING on her bed, ready to sleep. Nagmumuni-muni at nagpapaantok na lamang ako nang maalala ko ang nangyari kanina.

After I've said my gratitude towards her, I didn't wait for her response because of embarrassment I felt that time. I don't know why the hell did I feel like that. I bit my lips as I remembered everything happened from the very first time we met until earlier. I shook my head to erase my thoughts after awhile. Damn, Am I getting crazy?

Nagpapalit-palit ako ng pwesto sa kama na parang kiti-kiti nang hindi makuntento sa pwesto kong nakatihaya. Ang sabi ko ay nagmumuni-muni ako upang makatulog ngunit hindi iyon ang nangyayari ngayon. Mas lalo lang akong nagigising.

I remembered what she said earlier. She's just in her offiice, beside this room. She also said to just knock on the door if I need anything. Nagtatalo ang dalawang bahagi ng isip ko kung ano ang gagawin ko, ang tumayo ay pumunta sa kaniya? Pero wala naman akong kailangan na.. Aish.

Maya-maya ay napagdesisyunan kong bumangon para puntahan ang office niya. Dahan-dahan lamang ako sa paglalakad upang hindi makagawa ng kahit anong ingay. Nang nasa harapan na ako ng office niya ay nagdalawang isip ako kung kakatok ba talaga ako o bumalik na lang sa kwarto. Ginulo ko ang buhok habang walang ingay akong pumadyak dahil sa frustration na nararamdaman ko.

Napabuntong-hininga na lamang ako at tumalikod para bumalik na sa kwarto nang marinig kong bumukas ang pinto ng office niya. Napatigil ang paglalakad ko at pinigil ang paghinga nang marinig ko ang pagtawag niya sa akin.

"Martella?" i heard her say my name, confirming it was me.

Dahan-dahan ko siyang nilingon at ngumiti nang pagka-awkward sa kaniya bago nagsalita.

"Yes?" mautal-utal ko pang sabi. Napakagat ako sa aking labi at pasimpleng kinastigo ang sarili.

"What are you doing here? Do you need something?" she asked me softly. Though her dominant voice is kinda showing, I can't help but to feel something in my chest.

"Uh, wala. Naglalakad-lakad lang ako rito, hindi kasi ako makatulog." simple kong sagot na parang hindi tumatambol nang sobrang lakas ang dibdib ko. Tumango siya at lumabas ng kaniyang pinto bago naglakad papalapit sa pwesto ko. Nang makalapit siya ay inilahad niya ang kaniyang kamay. Napatingin ako roon bago ko iniangat muli ang aking tingin sa kaniya.

"Come on, let's go to the kitchen. I'll make you a milk." saad niya ngunit napangiwi naman ako sa aking narinig. Gatas talaga, 'te?

"Uh, no, thank you." nakangiwi kong saad. Kita sa mukha ang pagkadisgusto sa kaniyang inoffer. I don't want to sound rude pero hindi talaga ako umiinom ng gatas, baka alak p'wede pa. At nang maisip ko iyon ay dali-dali akong nagsalita.

"Or ano uhm, alak na lang? if mayroon ka." pasimple akong nagwiwish na mayro'n. Nakatingin lamang siya sa akin na parang sinusuri ako bago ito tumango.

"I have a wine on my pantry, we can drink that." she said. "But moderately only." She added. Tumango kaagad ako para pumayag.

"Okay. Wait for me in my office. I'll bring the wine there." she said softly again. She guided me towards her office and made me sit on her office chair. I looked at her quizzically.