Bugün yeniden ayın karşısına geçtim,
Ve yansıyan görüntümü izliyorum.
Kilo veren vücudumu,
Ve de mora çalan gözaltlarımı.
Bu bir oyundu yaşadığımız,
Bense bu oyunun kölesi olmuştum.
Kendimi sana görünmez bir iple bağlamıştım,
Ve bu ip çözülemeyecek kadar karmaşıktı artık.
Senin yürüdüğün her sokağı,
Aldığın nefeslerin tozlarını, elinin değdiği her noktayı
Topluyorum bir kavanozda.
Sonsuzluğa saklıyorum seni...
Keşke beni her sabah uyandıran güneş,
Ve izlemekten kendimi alamadığım ay sen olsaydın...
Gökyüzüm olsaydın keşke...
- - -
Diğer şiirde görüşürüz canlarım! 💜💙💚
