robert.
birkaç gün marco ile beraber dortmund'da kalmıştım, ama artık münih'e geri dönme zamanım gelmişti, ondan hiç ayrılmak istemesem de mecburdum.
"of, neden gitmek zorundasın ki?"
"hani antrenmanlarım var ya." diyip gülmüştü robert, marco ise dudağını büzerek ona bakmıştı, robert ise yaklaşıp onu öpmüştü.
marco'nun yüzüne hemen bir gülümseme yerleşmişti ardından, robert'e sarmıştı tekrar kollarını, bir koala gibiydi aynı.
"biraz daha sarılmaya devam edersen patlayacağım marco.."
"haftalarca göremeyeceğim belki seni, doya doya sarılayım bırak."
"o doğru, haklısın."
"sen beni özlemeyeceksin galiba?"
"aa iftira.. özlemeyecek olur muyum hiç?"
marco ona inanmamış bakışlar atarken gözlerini kısmıştı, robert ise masum masum bakıyordu ona.
"inansam mı bilemedim?"
"inan bence ya, ne zaman yalan söyledim ben sana?"
"o konuları açmayalım bence.. çok var çünkü, en önemlisi de transferin."
"ama lütfen, o konuyu kapatmıştık, değil mi?"
"bilmiyorum, eğer kalsaydın sürekli birlikte olacaktık, yolculuklara veya uzun süre ayrı kalmamıza gerek kalmayacaktı."
"biliyorum, ama benim de hayatımda bir dönüm noktasına ihtiyacım vardı."
marco başını salladı, anlayabiliyordu onu ama yine de kendi duyguları daha üstün geliyordu. yine de bu konuda susmayı tercih etmişti.
"iki hafta sonra görüşeceğiz, değil mi?"
"evet, ama bu sefer sen geliyorsun, maç için."
"bize rakip olarak çıkacağın ilk maç, umarım sana kötü duygular hissettirmez."
"bilmiyorum, dortmund'u sevmiştim ve hâlâ seviyorum, ama artık bayern'deyim, bakacağız."
"eğer gol atarsan, sana faul yaparım."
"hakem de sana kırmızı kart gösterir."
"ve ben de içeride maçın bitmesini ve seni öpmeyi beklerim."
marco'nun dediğiyle güldü robert, onun saçlarını okşadı tekrar sarılarak. bir daha asla onunla böyle yakın olamayacağını düşünmüştü.
ama artık, eskisinden bile daha yakınlardı, birliktelerdi, arkadaş olmak yerine.
robert, ona bakarak içinden bunun sonsuza dek sürmesini dilemişti, hayatının geri kalanını hep onunla beraber geçirmek istiyordu.
ve öyle de olacaktı.
•
♡
•kimse okumuyor diye final, çok saçma sapan bitirdim gerçekten ama, güzel yazamıyorum hiç artık
sonuna kadar okuyup destek olanlara çok teşekkür ederiim 🫶🏻
![](https://img.wattpad.com/cover/321404899-288-k208.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
we don't talk anymore, leweus.
Fanfictioncause only those i really love will ever really know me. [bxb] || tamamlandı.