07.

244 35 17
                                    

robert.

karşımda oturan marco'nun yüzünü inceliyordum özenle, onu gerçekten çok özlemiştim.

gözlerimi alamıyordum veya söze nasıl başlayacağımı bilmiyordum, bu yüzden sadece onu inceleyerek sustum.

ama o bu sessizlikten sıkılmış olacaktı ki, konuşmaya başladı.

"buraya sadece susmaya mı geldik?"

"sadece konuşmaya nasıl başlayacağımı düşünüyordum, kolay değil benim için."

"sadece, bana ve dortmund'a ihanet ettiğini kabul etmelisin. çok kolay."

göz devirdim ve ona daha dikkatli bakmaya başladım.

"ben sana veya dortmund'a ihanet etmedim, sadece.. kariyerimi düşünüyordum."

"dortmund da kariyerin için oldukça iyiydi, bundesliga 2 de oynuyormuşsun gibi davranma."

"buraya beni sakince dinlemeye mi geldin, yoksa suçlamaya mı?"

"ikisi için de."

"konuştuğumuz gece sana yalan söyledim, çünkü gerçeği söylemeye cesaretim yoktu, daha sonrasında menajerim ile ufak bir konuşma yaptık ve cesaretlendirdi beni. ertesi gün sana söyleyecektim fakat bir anda haberlerdeydi bu konu, ve ben birkaç günüm daha olacağını sanıyordum."

"bayern'e gittin robert, farkında mısın?"

"evet farkındayım ve bu takımda olmaktan çok da mutluyum, sadece seni kırdığım için üzgünüm ve bunu telafi etmek için döndüm."

o sırada marco bana alaylı bir gülümseme göndererek ayağa kalktı, ona anlamsız bakışlar atıyordum.

"antrenmanım var, bu saçmalıkları daha fazla dinleyemem. mats beni bekliyor."

"mats? benden sonra onunla mı yakınlaşmaya karar verdin?"

"evet. en azından o beni bırakmıyor."

"bırakmıyor? adam bayern-dortmund arasında sürekli gidip geliyor, neyden bahsediyorsun?"

"ama bunu hepimize söylüyor, saklamak yerine."

demiş ve çıkmıştı kafeden, ben ise içimdeki kıskançlık duygularıyla başa çıkmaya çalışıyordum. hesabı ödedim ve peşinden kalktım. dışarıya çıktığımda sarılan marco ve mats'ı görmemle başımı eğdim, ve onlardan ters yöne gitmeye başladım.

arkamdan üzüntüyle bakan bir marco olduğundan habersiz.

___________

karnım açken max bu kadar yazabiliyom.. gideyim kahvaltı yapayım, sonra belki bir bölümcük daha yazarımm.

öpüldünüz aşklarım <3

we don't talk anymore, leweus.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin