ÖLÜRSEM AĞLARSIN | TAMAMLANDI

1.5

Arkadaşlar ben bugün çalıştım.

Arkadaşlar ben bugün çok yoruldum.

Ve tahmin edin kim bugün çalışma ortasında az kalsın sinirden kriz geçiriyordu? Evet, ben.

Baran olsaydı böyle olmazdı :(

30.04.23

-
-

Batu: Aşağıdayım.

Batu'nun mesajıyla eşyalarımı toplamaya başladım.

"Ne bu acele?"

Eşyalarını toplamış beni bekleyen üçlüye baktım.

"Diyene bak. Üçünüz ne ara toplandınız?"

"Hoca dersi bitirmeden önce."

Funda, başımda dikilmeyi bırakıp sınıftan çıktığında bakışlarım beni bekleyen ikiliyi buldu.

"Batuyla işim var. Bensiz gidin, siz."

Eylem dediğimle sınıftan ayrıldığında çantamı aldım.

"Ne işin var?"

Emirle beraber sınıftan çıktığımzda Eylem ve Funda'nın kol kola önden yürüdüklerini gördüm.

"Konuşacağız biraz."

"Ne konuşacaksınız?"

"Bilmiyorum."

"Tamam. Dikkatli ol. Bir şey olursa ara."

Okul bahçesine çıktığımızda, Emir saçlarımı karıştırarak kızlara doğru koşuşturmaya başladı.

"Salaksın."

"Sende."

Bana dönme gereği bile duymadı. Gülümsedim.

"Çok yavaşsın."

Hemen dibimde biten Batu'nun sesi irkilmeme sebep oldu.

"Korkuttun mal."

"Niye beni bekletiyorsun?"

"Beklemeseydin, Batu." Yürümeye başladım. "Niye beni çağırdın?"

Okuldan çıktığımızda Batu hızlanarak önüme geçti.

"Ne yapıyorsun?"

Kapalı ellerini uzatıp bana baktığında onu anlamaya çalışarak bende yüzüne bakmaya başladım.

"Seç birini."

"Çocuk musun?"

"Seçsene."

Bir ona bir ellerine baktığımda ona uymayı tercih ettim.

"Boş bir şey çıkarsa seni gebertirim."

Sol eline vurarak seçtiğimde sırıttı.

"Doğru bildin."

Açtığı elinde çıkan kolyeyle şok içinde ona bakakaldım.

"Ciddi olamazsın." Kolyeyi nazik bir şekilde elime aldım. Babamdan bana kalan en değerli hediyeydi bu ama ben onu kaybetmiştim. "Nerde buldun bunu?"

"Bir yerde."

"Yaptırmışsın birde."

Gözlerim doldu.

"Ağlamayı düşünmüyorsun umarım?"

"Batu, ben bunun için kaç hafta ağladım biliyor musun sen?"

"Bilmiyorum."

"Aptal niye bulur bulmaz bana getirmedin ki?"

"Ayrılmıştık."

"Şuan beraber miyiz sanki?"

"Benden nefret etmiyorsun en azından."

Boşta olan elimle ona bir tane yapıştırırken ağlamaya başladım.
"Nefret ediyorum senden." Bir tane daha yapıştırdım. "Gerizekalı." Ve bir tane daha. "İlk bulduğunda getirmeliydin."

Elim ona vurmak için kalktığında kolumu tutarak beni engelledi.

"Mutlu ol diye getirdim. Neden ağlıyorsun?"

"Mutluyum çünkü."

Tuttuğu kolumu bırakmadan beni kendine çekip sarıldı.

"Ağlama."

"Senden böyle şeyler yapma."

"Neden?"

"Yoksa yine aşık olurum sana."

-
-

  Are you serious Elis?