Sahte Varis Ve Yaşam Çiçeği

İkiz Çiçeklerin Efsanesi

Efsaneler çoğu zaman doğru anlatılmaz.Bazı efsaneler vardır çoğu zaman herkesçe doğru olarak görülmesine rağmen hiç bir zaman doğru değildir.

Örneğin;Sakura Ağacı aşkı ve umudu temsil edildiği düşünülsede aslında öyle değildi. Anlamı yaşam ile ölümün iç içe olduğu herkes tarafından bilinir. Her evrende olduğu gibi Vita Evreninde ise kutsal kabul edilen bir ağaç var.

Sakura Ağacı bahar gelince çiçek açar ama Gloran Ağacı hiç bir zaman çiçek açmaz yada biz erken konuşuyoruzdur. Bu konu hakkında bir çok teori vardır. Kimisi Vita evreniyle Dünya arasındaki duvarın yıkımında açacağını düşünürken kimiside gece ile gündüzün yer değiştiğinde açacağını düşünüyor.

Eğer bana soracak olursanız yeni bir Krallığın oluşumunda ortaya çıkacağından yanayım. Ben kim mıyım? Ben Doğu Su Sarayı'nın Kraliçesi Kral İra'nın büyük aşkı tüm Vita halkının nefret etiği o Kraliçeyim.

Ben Kraliçe Sona, babam üst düzey bir ruh toplayıcısı, annem ise baş katip, siyaset benim toplumum da normal kabul edilen bir kavram babam o çok şatafat olan toplantılara katılmaz annem ise hiç birini kaçırmaz birbirine zıt iki kutup birbirini çekmiş ve sonuç olarak yeni bir hayat kazanmış. Babam ve annemin evliliğinden hep nefret etim bir kere olsun birbirlerine aşkla bakan bir çift olmadılar. Onların evliliği siyaseti,bakışları siyaseti, yaşantıları siyaseti ve en önemlisi benim doğmam bile bir siyaseti.

Zaman herşeyi değiştirdiği gibi beni de değiştirdi iyi veya kötü kimin umrunda ki

Daha yedi yaşımda yeteneklerimi kullanmaya başladım çoğu çocuğa göre üstün bir zekam vardı. On sekizinci yaş günümde babam tarafından ölümsüzlükle kutsandım.

Siyasetle hiç ilgim olamdı hata annem gününün çoğunu sarayda geçirmesine rağmen sadece bir kere saraya gidebildim o bir kerede ben hayatımın aşkını buldum.

(Yazarın Anlatımıyla)

Genç kız saraya hayretle baktı bir çok kere önünden geçmişti ama hiç bir zaman saraya girme şansına erişememişti. Annesi bu gün Kral'ın katipliğine atanıcakti annesi için büyük bir ödüldü. Genç kadın  umursamaz bir tavırla annesine baktı onunda hayali bir katip olmaktı ama annesinin yaşantısını gördükten sonra bu kararından vazgeçti, onun hayali uzaklara gitmekti.

O özgür bir hayat yaşayacaktı.

Öyle umuyordu.

Krallın bile katılmak istemediği sıkıcı bir ödül töreninden sonra genç kız sarayı keşfe çıktı. 'Kapalı kapılar ardına saklanmış bir hapisane' diye düşündü genç kadın.
Oraya mahkum olacağından habersiz gezmeye devam eti. Ta ki üstünde kocaman harflerle "lemonta"girilemez yazısını görene kadar saray alfabesini annesi sayesinde öğrenmişti halk tarafından çok bilinmeyen bu alfabe sarayın gizli sırlarını saklayan en güzel yazı biçimiydi.

Genç kadın hep meraklı birisi olmuştu tıpkı şuan olduğu gibi heycanla kapıya doğru yürüdü.

Sürekli etrafını kontrol ediyordu eğer bir cadı ve ya bir asker onu görecekolursa başı büyük bir belada olur yanlız onun değil annesi ve babası da büyük bir derde sokabilirdi.