Seni İstemiyorum

bebek

Başımda ki şiddetli ağrıya rağmen zorlukla gözlerimi araladım. Ne olmuştu bana ? anılarım canlanırken elimi refleksle karnıma attım. Atmamla Devran'ın sesini duymam bir oldu.

''Uyandığına göre kocanı bir tebrik edersin karıcığım''

Kafamı sağa çevirip Devran'a baktım ne saçmalıyorsun dercesine. 

'' O kadar korunmana rağmen rahmine bir bebek düşürmeyi başarmışım''

Elleri pantolonunun cebinde pişkince sırıtan Devran'ın dedikleriyle kulaklarım uğuldadı ne demek rahmine bir bebek düşürdüm. Ben hamile miydim?

Olmaz olamaz dedim kendi kendime

''Ben regl oldum olamaz'' dedim. 

Ellerini cebinden çıkarıp bana doğru yavaşça adımladı. Sakince  ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Elini karnıma koyup yavaşça okşadı.

''Burada tam burada benim çocuğumu  taşıyorsun''

Göz göze geldim katilimle . Burnum sızladı gözlerim dolup taştı.  İlk göz yaşım baş parmağında kayboldu. Sonra durduramadım gözyaşlarımı. Bakıştık ne ben tek bir kelime ettim ne de o. Hayallerim vardı benim hepsi teker teker yok olan. Hepsini bu adam yok etmişti. Sadece nefret ediyordum. Vücudumu saf bir nefret duygusu kaplamıştı.

''Nefret ediyorum senden '' dedim gözlerinin içine bakarak.

Güldü ''Et karıcığım et benden ne istiyorsan final de beni seveceksin ''

''Asla''

''Ne demişler en büyük aşklar nefretle başlar''

Kelimeler yetersizdi karşımda ki adam tam bir sosyopattı.

Ben ağladım o izledi ve ben öldüm yine kimse görmedi. Ben hapis olduğum bu hayatta ömrümün sonuna kadar bu canavara katlanmak zorunda mı bırakılmıştım. Bağırmak istedim sesim çıkmadı. Kaçmak istedim ayaklarıma prangalar vuruldu.  

Kadın transa geçmiş gibiydi. Hamile olması asla ama asla beklediği bir şey değildi. Umudu vardı Kurtulacaktı bu adamdan hala inanıyordu bu haberi alana kadar bitecekti diyordu yaşadıklarım geçecek. Ama artık sona geldiğini düşünüyordu kötü bir son oysa kötü sonlar onun sevmediğiydi. Ve bir kadın daha kötü bir adamın karanlığında giderek soluyordu.

Adam ağlayan karısını izledi. Bu hayatta istediği her şeyi elde etmişti. Şimdi ise istediği çocuğu da elde etmişti. Zafer kazanmış bir komutan gibi hissediyordu kendini. Şimdi ise aşması gereken tek bir engel kalmıştı onu da aştığı zaman en güçlü o olacaktı Doğunun hakimi Dokuz aşiretin en büyüğü o olacaktı.  Ağlayan karısının ağlaması onu gram etkilemiyordu. Onun kalbi yıllar önce buz tutmuştu. Umurun da olan tek şey karısının karnında ki doğacak olan bebeğiydi.... 

*****************

Karan ise odasında baygın yatan kızın ayılmasını beklerken telefonu çaldı. Elvan'ın hamile olduğu haberini almıştı bu hiç olmamıştı işte. Ama pes etmeye niyeti yoktu kozlar yeniden paylaşılacaktı. Yatakta yatan kıza acıyarak baktı . Onunla işi yoktu aslında ama zevk alıyordu onla uğraşmaktan. Aslında biraz korkutup bırakacaktı, zira elinde kalmıştı. Evlenmek filan en son yapacağı işti. Ama bu haberden sonra gerçeğe dönecekti. Kafasında dönen tilkilerin kuyruğu birbirine bile değmiyordu. Karan aslında çok tehlikeli bir kişilikti, renkli görünen kişiliğinin altında tam anlamıyla bir canavar yatıyordu, ve o canavarın çıkmasına az kalmıştı. Kafasında bir plan kurdu ve onu uygulamak için harekete geçti. Uyuyan kızı alıp bağ evinin yolunu tuttu...

Ayşe gözlerini aralayıp nerde olduğunu anlamaya çalıştı ama uyku sersemliğinden anlayamadı.  Karan ise uyanan kızı sessizlikle izliyordu. Avına yaklaşan aslan gibi öldüreceği anı planlayıp darbesini planlıyordu. Ayşe iç çamaşırıyla olduğunu daha yeni anlamıştı, Kafasını sağa sola çevirip birini arada gözleri. En son yanında karan ağa vardı. Ama şimdi bilmediği bir yerde çıplak sayılabilecek şekilde uyanmıştı tekrar bayılacak gibi hissediyordu kendini. Karan daha fazla bekletmeden kendini belli etti.

''Uyandığına göre başlıya biliriz yavru ceylan''

Saf saf baktı Ayşe ''Neye  ağam?'' 

Karan cevap verme gereksinimi duymadı. Üstündeki tişörtü kafasından sıyırıp attı. Daha sonra ise eli kemerine gitti. Onu da çıkarttıktan sonra sadece boxer ile kalmıştı. Ayşe ise başına gelecekleri anlamış olacakları ağır çekimde izliyordu. Kaçsa nereye kaçaktı bu kılıkta. 

Üstüne gelen karan'la korkuyla çığlık atıp ''Ağam gelme '' dedi.

Karan ise hiç aldırış etmeden kızı bir çırpıda altın aldı.'

'şimdi seninle bir anlaşma yapacağız ''

Ayşe hayır anlamında kafasını salladı.

Bu karan'ın beyaz bayrağını reddetmekti ona göre. Ayşe barışı reddediyorsa bu saatten sonra savaşmayı ve düşman olmaya hak kazanmıştı.

''Sanma ki altımdan iki kere kurtuldun diye bana hayır diyebileceğini seni siker atarım kimseye de bir gram hesap vermem duydun mu lan beni'' diye tısladı kıza doğru.

kız adamın altında sadece titriyordu bu saatten sonra onu karan'ın elinden yalnızca azrail alırdı. 

Karan kızın ellerini kemeri ile bağlayıp başının üstünden demir yatağa sabitledi. Sonra üstüne ata binermiş gibi oturup üstün bir bakış attı kıza.

Ayşe çok çırpınsa da engel olamamıştı ellerinin bağlanmasına. 50 kilo kızın nasıl gücü yetecekti ki 120 kilo 190 adama. Dev gibiydi adeta heybetliydi ama adam değildi.

''Sesin çıkmayacak Ayşe duydun mu sesini duymayacağım'' dedi kızın gözlerinin içine bakarak.

Ayşe o kadar korkuyordu ki seçim hakkı var mıydı gerçekten son bir kere

''lütfen'' dedi hıçkırarak

Karan'ın aklı ve mantığı kapışıyordu , şu an şu dakika durursa acırsa biliyordu ki acınası hale gelirdi onun kulakları ve kalbi sağır oldu bu gece kıza karşı.

''Bura da bu gece karnına bir bebek koyacağım'' deyip kıza doğru eğildi.

Evet kızlar ben geldim. şehir dışında olduğumdan bilgisayarımdan uzak kalmıştım. Bölüm hakkında düşünceleriniz nedir? Karan ne yapacak. Devran istediğine ulaştı mı heyecan dolu bölümler geliyor hazır olun ve bekleyin SINIR VOTE  400 YORUM 1000