"Abicim bende veliahtımızı koruyordum, yengemin dengesi bozuldu vallahi gidiyordu senim veliaht "diyerek sırıttı karan.
"Siktir git puşt " diyerek kolumu Karan'ın elinden kurtardı Devran
Karan umursamazca omuz salladı "aman size de iyilik yaramıyor "deyip indi merdivenlerden
Devran'la göz göze geldiğimizde sinirliydi.
Çatık kaşlarıyla beni baştan aşağı süzdü "O itle konuşmadan hoşlanmıyorum Elvan"
"Ben bir şey yapmadım"
"Ne dedi o it sana lan!"
"Düşüyordum tuttu ayağım kaydı, keşke geberseydim de ikimiz de kurtulsaydık" deyip kolumu kurtardım.Şimdi ikimizde sinirliydik , tabii ki Karan'ın bana dediklerini söylemeyecektim. Asla inanmazdı bana zaten hayatım zindan gibiydi birde bu yüzden uğraşamazdım.
"Yürü yukarı dolanma ayak altında"
"Acıktım ben çekil önümden" diyerek onu itip mutfağa ilerledim.
Mutfağa adım attığım anda Kayınvalidemle göz göze geldik. Bu evdeki herkes sinir hastasıydı oda sinirliydi. Kötü bakışlarını sırtımda hissetmemde kendime yemek koyup masaya oturdum. Gergin sessizlik arasında iki lokma yemeğe uğraştım. Ama imkansızda kadın bakışlarıyla öldürdü resmen beni.
"Karnında bir kılıç varisi var diye sevinmeyesin gelin hanım bu konakta dengeler birden değişir."
Güldüm" Çığlıklarım bu konak duvarları arasında hapsoldu, gözyaşın aka aka yosun tuttu ama ben bir varis doğuracağım için çok mutluyum evet. Ben öldüm bu konakta siz de sustunuz şimdi ben mutluyum sizce mutlu mu olmalıyım " diyerek sesimi yükselttim.
"Bu konak sadece senin çığlıklarını değil benimkilerde şahit oldu gelin hanım ama ne çare kaderden öte nasip yok. "
"Denemediniz bana yardım etmeyi denemediniz "
"Ben böyle gördüm böyle uygularım gelin hanım. Koca senin atandır. Atana saygısızlık olmaz bizde sen bilmezsin ama "
"Umarım son kalan evladınız da töreye kurban olmaz. O zaman da böyle diyebilecek misiniz "
"Edepsiz sana mı kaldı benim evladım!"
"Ben sizin kızınızın edepsizliğinin bedelini ödüyorum ama "diyerek mutfağı terkettim. Hiçbir şey umerumda değildi sinirden ellerim titriyordu. Hala kendini savunabiliyordu kendini, doğru bu muydu cehalet değil miydi bu ? Kadının en büyük düşmanı kadındı bu söz çok doğruydu. Odaya kendini attığımda nefesim daralıyordu, bu odanın her tarafında acı anılarım vardı ben bu odada öldüm ben bu oda da içine bir can aldım. Ben bu odada yeni bir ben oldum şimdi ben nasıl yapardım. Devranla olmazdı unutamazdım olanları ama Karan'a güvenmekte pek akıl karı değildi. Denize düşen yılana sarılır misali aklıma koydum onla konuşmayı...
Karan sinsice planlarını işliyordu. Biliyordu Elvan yakında avucuna gelecekti. Telefonu kapatıp sessizce konağa geri girdi ıslık çalarak. O sırada Devran'la karşı karşıya geldiler.
"Elvan'dan uzak duracaksın seni bir daha uyarmam"
"Neden abi korkuyor musun ? "
Yakasına yapıştı Karan'ın Devran "Delirtme lan beni karıma yaklaşmayacaksın, Ayşe olayını da unutmadım var onda da bir bokluk çözeceğim ama "diye tısladı
Aynı şekilde Karan'da Devran'ın yakasına yapıştı "Yaşayacaksın sende ihanetin tadını tadacaksın Devran kılıç" diyerek tısladı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni İstemiyorum
Ficção Adolescente''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olu...
