Etrafta ateş böceklerinin sesi vardı. Ben ise bahçede oturmuş geleceğimi düşünüyordum. Bu muydu böyle mi olacaktı. Devran bebek konak bu üçlü arasında mı dönecekti hayatım bilmiyordum.
Bebek evet ben anne olacaktım ama buna hazır değildim. Bana sorulmamıştı bedenim gasb edilmiş içine bir çocuk konmuştu. İstiyor muydum ? Evet ya da hayır dersiniz değil mi biri size sorsa ama ben bilmiyordum. Araftaydım Devran ise bildiğim bir canavardı şimdilik iyi davranıyordu ama bu bile benim için değil kendi çocuğu içindi. Daldığım düşüncelerden Devran'ın sesi ile irkildim.
"Bu saate dışarda ne işin var "
"Hava alıyorum "
"Çabuk içeri hava soğuk"
Sesiz adımlarla ben önde o arkada eve girdik. Yatak odasına ilerlemek yerine salona gidip kanepeye kendimi attım.
"Neden sana alışmama izin vermedin" diye bir soru yönelttim.
Kavisli kaşları çatıldı.
"Sen benim karımsın "
"Evet karınım malın değil "
"Alışacak mıydın Elvan kabul edecek miydin beni ?" Diyerek bağırdı
" Başka çarem mi vardı Allah'ın belası ederdim biraz insaflı olsaydın "
" Geç yatak odasına sinirlerimi zıplatma benim "
"Ne vardı biraz bekleseydin. Ne vardı kendi rızamla senle olsaydım. Edemiyorum içimdeki bebeği benimseyemiyorum " bağırdım.
Üstüme doğru gelmesiyle koltukta doğruldum. Yanıma oturup kulağıma doğru eğilip fısıltıyla
"İster benimse ister benimseme sen benim çocuğumu taşıyorsun. Sana dokundum dokunacağım bu gerçekle yaşamayı öğren"
Göz yaşlarım bir bir akarken bu canavar beni dövmeden de ağlatmayı başarabiliyordu.
"Ağlama " dedi bağırarak.
Bu beni daha çok ağlatıyordu. Daha da şiddetli ağladım iç çekerek ağladım ama onun omuzunda ağladım. Susturmadı vurmadı tecavüz etmedi ama bugün benim canımı daha çok yaktı hepsinden. Ben gerçekten artık ondan gidemezdim. Bu gerçekle ağladıkça ağladım. Ağlayarak uykuya daldım...
Devran iç çekerek omuzunda uyuya kalan karısını odaya götürüp usulca yattı. Bekleyebilirdi ama Elvan çok hırçındı, alışır dedi öyle görmüş öyle büyümüştü.
Özür bilmezdi , birisinin kalbini kazanmak nedir bilmezdi. O isterse alır onun olurdu. Öylede olmuştu , alışır dedi çocuk doğunca daha da benimseyecek deyip oda karısının yanına uzanıp yattı.
**********
Ayşe ve Karan tarafında olaylar daha değişikti.
Bir gecede büyümüştü bu kız. Kız değil artık kadındı.
Karanla babası aşağıda ne konuştuğunu bilmiyordu tek bildiği parayla bu herife satılmıştı. Abisinden kolayca almıştı karan onu. Burada kadın olmanın değeri buydu. Odaya giren karanla göz göze geldiler.
"Ben hamile değilim , senin karın değilim" diyerek bağırdı.
Karan genç kızın ağzını kapatıp kulağına doğru tısladı "Bağır bağır babam duysun. Dün altıma yatarkende karım değildin hatırlatırım"
Ayşe bir tokat atacaktı ki eli havada kapıldı.
Karan elini tutup sırtına doğru çevirmişti. Yüzünü de duvara yaslamıştı canı yanıyordu "bırak "
"O tokat tek sefer olur duydun mu beni. Ben ne dersem onu yapacaksın. "
"Bırak canım yanıyor"
"Şş. Hatırlıyor musun gece de yalvarıyordun içimden çık diye yavru ceylan" diyerek kendini bastırdı.
"Hayvan , bırak beni Allah belanı versin. Alacağını aldın zaten "
"Çık daha senden bir bebek alacağım. Kurallara uy canın yanmasın bu gününde unutma seni hazırlamadan becereceğim ki akıllan "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni İstemiyorum
Novela Juvenil''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olu...
