pocałować chmury

0 0 0
                                    

Serce me krwawi

boleścią się dławi

z etykietą beznadziejności

zbolałe ryczy i szuka twojej miłości

Spędza lata młodości

niszcząc pozostałości niewinności

aby od skóry do kości

cierpieć egzystencję bez litości

Pragnie z płynącym odlecieć wiatrem

zostawiając życie skończonym żartem

dotknąć obiecanego kawałka nieba

gdzie się

martwić

nie zachodzi potrzeba

Pocałować chmury

gdzie Bóg ponury

obserwuje zawiedziony świata losy

kolejne dla niego szykując ciosy

Aniołom wydaje rozkazy

a oni bez grzechu skazy

zsyłają z nieba zgodnie z poleceniem

kolejne błyskawice - zwane cierpieniem

Tomik: NieobecnośćOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz