Folder

Rozdział 10

" Kłamstwa które stały się prawdą"
************************************

-Jak to?- zapytałam oburzona- w takim razieco ze mną?? Co będzie jak dorosnę, też sie zmienię w jakąś dziwną istotę i potem się zabiję?!!
To niedorzeczne, jakieś głupie bzdury, nie ma opcji żeby to była prawda. Nie wierzę w ani jedno słowo - powiedziałam zapłakana i zszokowana jednocześnie- a ty w to wierzysz Luke, bo ja ani trochę??
-Nie - odpowiedział szybko, za szybko. Co on knuje?
-Wierzysz w to? Serio?- zapytałam zirytowana.
-Nie - odpowiedział ponownie.
-Czemu kłamiesz! Słyszę ton w jakim mi odpowiadasz! Czemu?!- zapytałam ponownie krzycząc.
-Czemu miałbym w to wierzyć?! Przecież pierwszy raz słyszę o jakiś złych i innym świecie. A odpowiedziałem tak, bo fajnie by było gdyby to była prawda. Uwielbiam grać w gry wideo, uzależniony jestem- odpowiedział w swoją obronę.
-Dobra wierzę ci. Nie chciałam na ciebie tak naskoczyć, ale wydaje mi sie, że coś przede mną ukrywasz, a ja prędzej czy później dowiem się co .....no liv'ie(nw czy dobrze napisałam)- oznajmiłam i dźgnełam go w żebra.
- Ja naprawdę nie wiem o co ci chodzi..ja no liv'em, nigdy- odpowiedział z uśmiechem.
-Dobra usuwam ten głupi "pamiętnik". Tylko miejsce w komputerze zajmuje- powiedziałam i już chciałam nacisnąć przycisk "delete", kiedy w ostatniej chwili przeszkodziła mi czyjaś ręka .
-Stój. Zastanów się, to pamiętnik twojej siostry, to ona go napisała, bo tylko ona o nim wiedziała. Poza tym napisała ci jeszcze o tym w liście. Możliwe, że to był tylko taki żart, żeby zmylić nieproszonych czytelników.
Zastanawiałam się chwile.
-Może faktycznie masz rację- odpowiedziałam zmęczonym głosem. Rozsiadłam się na sofie, po czym zaczęłam strasznie ziewać.
- Ktoś tu musi luli luli- poczułam ciepłe ręce na swoich plecach po czym zasnełam.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heyy wszystkim! Na poczatek chciałabym wam podziękować za aż 810 odsłon i 117 gwiazdek...dalej w to nie wierzę bo to moje pierwsze opowiadanie i nie spodziewałam się tg. Dziękuję! ;*