The Badboy and the Catgirl

(18) terug naar oude tijden

Ik zag Jisoo ineens achter Kai. Wat doet hij hier? 'Jisoo?', ik keek naar achter. Kai draaide zich ook om. 'Ah Miki! Ik kwam eventjes langs.', hij keek naar Kai. 'Sorry voor het storen.', hij wou net weggaan. Ik pakte hem bij zijn hand. 'Kom erbij.', ik wou niet alleen zijn met Kai. Hopelijk denkt Jisoo niet iets anders over ons. Ik ben bang, echt heel bang. Ik hoorde mij telefoon afgaan. 'Bieeep, bieeep!, het was Ami. Ik ging eventjes weg.

Kai POV
Ik en Jisoo zaten ongemakkelijk. Ik, het ex-vriendje van Miki en Jisoo het vriendje van Miki. Hij keek me met een boze gezicht aan. 'Hoe gaat het Jisoo?, ik probeerde te glimlachen. 'Vanaf wanneer mag je mij zo noemen. Blijf uit de buurt van Miki!', hij bleef me woedend aankijken. 'Sorry Jo Jisoo.', ik probeerde zo formeel mogelijk. Ik vraag me af wat Miki in hem ziet. Ik wil echt de tijd terug draaien. Ik ben alles verloren mezelf, mijn hart...en Miki. Ik keek naar de grond. Wanneer komt Miki? Wanneer komt ze? Ik zag Rechi naar beneden komen. Hij zag,me zitten. 'Hyung?', hij keek naar me en kwam snellend de trap afgelopen. 'Wat doe jij hier?',hij kwam naar me toe, maar hij zag al snel dat ik niet alleen was. Hij keek Jisoo aan en keek daarna terug naar mij. 'Ik ga wat drank halen.', hij liep weg.

Miki POV
Ami had me juist verteld dat Woohyun zich verwondt heeft. Ik,was echt bezorgt. Nu nog afrekenen met Jisoo en Kai. Kon ik maar terug naar de tijd. Dan zou dit nooit zijn geweest. Ik ga terug de woonkamer binnen. Er zat een rare atmosfeer. Mijn vriendje en mijn ex-vriendje zaten tegenover elkaar. Ik keek naar de klok. Ik moet nog bloemen kopen voor Woohyun. En ik moet nog een ticket kopen naar New York. 'Hey jongens ik moet gaan.', ik pakte mijn jas. 'Ee, Rechi let op hun!!', dat schreeuwde ik mijn neef nog toe. 'Waarom ik?', ik deed de deur al dicht. Ik kocht wat bloemen en boekte snel een ticket. Ik vertrek morgen. Ami heeft gezegd dat ze op me wacht. In New York zat ik op een school van een hoog niveau. Waar alleen rijke mensen konden betalen. Mijn vader werkte als assistent van de president en mijn moeder werkte als topmodel. Ik moest aan mijn ouders denken. Het was 18 u. Ik liep naar huis en belde Gi om te zeggen dat ik 3 dagen niet naar school kom. 'Hey Gi.', ik pakte mijn gsm en telefoneerde meteen. 'Ah Miki. Hoe gaat het?', ze leek veel moeite te hebben. 'Ik kom de komende 3 dagen niet naar school. Ik moet iemand bezoeken in New York.', ik wou haar niet veel last bezorgen. 'Ah Ok. Ik moet babysitten. Help me A.U.B.!!', ze ging bijna huilen dacht ik. 'Sorry ik moet le klaar maken voor mijn vertrek. Bel misschien Jungkook?', ik was begonnen met mijn bagage op te ruimen. 'Ah Ok dank he voor het idee. Ik zie je over 3 dagen, Bye!', met deze laatste woorden haakte ze de gsm af. Ik zag mijn tante binnenkomen. Ik vertelde haar alles over het probleem van Woohyun. Ze snapte me en gaf me een kus op de voorhoofd. 's Morgens 6u. Ik maakte me snel klaar. Ik moest daar om 7.30 u zijn. Mijn tante zette me af op het vliegveld. Ze gaf me nog een laatste kus. Ik pakte snel mijn vliegtuig. Het duurde wel een dag voor dat ik in NY aankwam. Ik zag Ami al staan met haar bodyguard. Haar ouders hadden hem ingehuurd al vanaf toen Ami 6 jaar was. Hij is 18 jaar en heet Kyou, hij is redelijk jong. Plus Ami is op hem. 'Oooi Miki!', ze zwaaide naar mij. Ik liep naar haar en knuffelde haar. 'Ik heb je gemist.', ze glimlachte. 'Hoe gaat het met Woohyun. Hoe is dat gebeurd?', ik keek bezorgd naar haar. Nu dat ik het door heb, ik heb niets aan Jisoo en Kai verteld. Mijn handen gingen door mijn haren. We gingen samen naar haar auto. We waren hele tijd bezig. Het leek alsof we elkaar jaren niet gezien hebben. Het voelde goed. We stapten af bij het ziekenhuis. Ik pakte de bloemen uit mijn bagage. Ze waren gelukkig heel. We gingen samen naar binnen. We meldden ons aan bij het onthaal. 'Hij ligt in kamer 514. Dat is op de 3de verdieping.', ze gaf en fake glimlach. We liepen naar de lift. We kwamen op de 3de verdieping. De kamer van Woohyun was mooi versierd. Iedereen heeft hem iets gegeven. Toen hij mij zag pakte hij mij bij de hand. 'Mi...ki?', hij bleef mijn hand vasthouden. 'Waar was je de hele tijd?', hij antwoordde als een klein kindje. 'Heeft geheugenverlies?',vroeg ik aan Ami. Zij hief haar schouders op. Zij wist ook niets. Hij zag er echt niet goed. 'Blijf je asjeblieft bij me?', hij keek me zielig aan. 'Ik zal het proberen.', ik wist niet wat ik moest zeggen. Hoe geraak ik nou ooit thuis?
....
Hij sorry voor de late update!! Miannee!!😓😓 but hope u like it. Lees ook mijn andere boek Kami's Blood.😏😏 maar ik vraag me af wat er gaat gebeuren met Miki? Maar geef zo veel comments als je wilt. Love u all!!😘😘

Kawaii-Kei xxxx