Remember When - One Direction ( Dutch )

Hoofdstuk 8 - Hannah's POV

Hoofdstuk 8 – Hannah’s POV

Langzaam wordt ik wakker met het idee dat ik vandaag iets ga doen. Maar het dringt nog niet echt door met wat.. Dan hoor ik pas dat ik wakker werd door de wekker en sla hem uit. 5:00? Zo vroeg. Waarom zet ik zo vroeg de wekk… OOH HARRY! Ik spring uit bed en spring een paar keer op en neer. Vandaag was het de dag! Ik ren naar de badkamer en spring in de douche. Ik denk dat dit de snelste douche ooit is geweest van me. Als ik me heb afgedroogd loop ik terug naar mijn kamer waar ik de kleren aantrek die ik gisteren al heb klaar gelegd. Ik doe snel mijn haren goed en doe nog lichte makeup op. Dan komt papa binnen gelopen en tilt mijn koffer naar beneden. “Doei mam! We bellen nog wel een keer” zeg ik zachtjes. “Veel plezier” zegt ze slaperig en ik doe de deur weer dicht. “Ben je er klaar voor lieverd?” zegt papa als hij een broodje voor me maakt. Ik moet wel iets eten als ik wakker ben, als ik niks eet, en ik eet bijvoorbeeld na een paar uur pas, dan heb ik kans dat ik heel de dag flauwval om de zoveel tijd… Ik moet dus altijd na dat ik wakker ben best vroeg eten. “Ja ik denk dat ik alles heb, en anders kan ik het vast wel van Nathalie lenen, of kopen” zeg ik en neem een hap van mijn broodje. “Dan gaan we zo denk ik zo of niet?” vraagt papa als hij zijn schoenen aantrekt. Ik knik en pak mijn telefoon, even nathalie smsen of ze al klaar is!

Hannah: Ben je al wakker?! We komen je zo ophalen! OOEEEH EXCITED!

Nathalie: Nee ik slaap nog! Jaaaa super veel zin in!!

Die was dus wakker.. Ik trek ook mijn schoenen aan en papa tilt de koffer in de auto. Dan rijden we door naar Nathalie waar ik springend aan haar voor deur sta en begin te gillen als ik haar zie. Ik vind het zo eng om Harry eindelijk weer te zien. Papa tilt ook Nathalies koffer in  de auto en wij zitten hyper achter in de auto. “Oh we gaan daar zo veel plezier hebben!” roept ze blij. “Ik ben blij dat jullie Miss MacKenzie erbij is, jullie alleen in London gaat niet goed komen” lacht papa. “Nou echt wel!” knipoog ik naar Nathalie. “Nou dames, heel veel plezier, en laat nog iets van je horen he lieverd” kust papa mijn hoofd en knuffelt daarna Nathalie. Daarna tilt hij onze koffers eruit en zwaait ons uit als we het vliegveld oplopen. Hij moest nu gaan werken, dus hij kon verder niet mee lopen. “Okee, nu gaan we Miss.. Uh.. Emma zoeken” zeg ik lachend terwijl ik al om me heenkijk. “Oh daar is ze al!” zwaait Nathalie en daar staat ze hoor. Heel anders dan op school, dan is ze een beetje kak, maar nu hier, ze ziet er leuk en vlot uit! “Oh there you are! Let check in! zegt ze vrolijk en neemt ons mee naar de goede plek. Daarna leveren we onze koffers in en lopen naar de gate waar we heen moeten. “And… you already texted Harry?  vraagt ze nieuwsgierig. “Yes! He wants to pick us from the airport” zeg ik als ik mijn telefoon erbij en hem en berichtje stuur.

Hannah: Goodmorning! We’re on the airport! The plane is leaving in 10 minutes!

Harry: Morning beautiful! I’ll be there on time

Hannah: See you in 1 hour!!

Harry; I know!!

Dan wordt er om geroepen dat we het vliegtuig in mogen en ik doe snel mijn telefoon weg. Ik stuur Harry dat we vertrekken en ik knijp in Nathalie’s hand. Ze zei dat ze best zenuwachtig was om toch zonder ouders ergens naar toe te gaan. Gelukkig is Emma erbij! Die kent ook iets beter de weg in Londen, en ze is de tante van Harry! En na een klein uurtje landen we in London. Daar gaan we. Denk ik bij mezelf. We lopen het vliegtuig uit en wachten op de koffers. De zenuwen beginnen nu echt wel te komen! Het lijkt wel of ik voel of dat hij dicht bij is. “Well girls, lets find him!” zegt Emma als we onze koffers hebben. Ik kijk even Nathalie aan en zucht nog een keer diep. Nu komt het. We lopen de hal binnen en ik zie Nathalie en Emma om zich heen kijken. Ik begin wat angstig te worden als ik hem niet meteen zie. Misschien komt hij helemaal niet… was dit allemaal een grap.. “Ik zie hem zo snel nog niet..” zegt Emma en loopt verder. De andere mensen lopen rustig door en worden sommige groot onthaald door familie. Ik voel mijn telefoon trillen.