"Abin sanırım?" Dedi Dimitri hala Ömer'i önemsemeden bana bakıyordu.
Abim mi? Gülecek halim olsa buna gülerdim mutlaka!
"Hayır değil. Sınıf arkadaşım." dedim gereksiz bir açıklama yaparak.
"Neyin açıklamasını yapıyorsun Süsen?"
"Adını hala öğrenemedim güzel kız?"
Ömer Dimitri için bir hayalet falan mıydı?
"Onun adı 'seni ilgilendirmez.' Sen bundan sonra öyle seslenirsin ona tamam? Hatta hiç seslenmezsin olur biter."
"Adım Süsen."
Dedim Ömerle inatlaşarak.
"Ya sabır ya sabır..." Sinirle dişlerini sıktı.
Ömer benim kolumdan çekerek yürümeye başladı.
"Sen gelsene bir benimle."
Bir köşeye çekti beni ve duvar ile onun arasında kalmamı sağladı.
"Ne yapıyorsun Ömer?"
"Asıl sen ne yapıyorsun. Niye beni sinirlendirecek her türlü şeyi yapıyorsun?"
"Ömer saçmalama lütfen ya! Valizim orada kaldı.."
"Siktir et valizi! Oğulcan sahip çıkar ona! Sen bana bir cevap ver!"
Sinirle ona yaklaştım. Benden ne istiyordu?
"Sana verecek bir cevabım yok benim. Günlerce seni aldattığımı inanıp bana dünyayı cehenneme çevirdin! Benden sen ayrılmak istedin. Benden sen vazgeçtin şimdi bana neyin hesabını soruyorsun?"
"Eğer bana Sarpla o gün neden sarıldığını söylemiş olsaydın bu halde olmazdık! Bizi bu hale sen getirdin!"
"Sana daha fazla yalvarmamı falan mı bekliyorsun? Bundan sonra bende çabalamıyorum! O gün sırf Sarp'a hava atmak için beni arayıp duygularımı kullandığın gün bıraktım ben çabalamayı Ömer!"
Onu arkamda bırakıp valizimin yanına gittim ve hızla odamın olduğu koridora girdim.
"Tanıştığıma memnun oldum !"
Dimitri'nin dediği şeye cevap veremiyecek kadar sinirliydim.
