Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . .
"Ben sizin yerinizde olsam o yoldan gitmezdim."
Doruk bir patikaya girecekken beni durdurmuştu.
"Neden?"
"İzci hislerim oranın tekin bir yer olmadığını söylüyor."
"Ya sokarım izci hissine! Kaybolduk oğlum!" Berk bir sağına bir soluna bakıyordu.
Etrafımızda ağaçlar dışında hiçbir şey yoktu.
Akşam yemeğinden sonra otelin ilerisinde ki ormanlık yolda yürüyüş yapmak istemiştik ama ne tesadüf ki kaybolmuştuk...
"Yamyamlar yiyecek bizi!" diye kardeşinin arkasına saklandı Oğulcan.
"Yamyam diye bir şey yok." Asiye sevgilisine iyice sokulmuştu.
"Nasıl yok? Siz hiç Rockefeller'in hikayesini duymadınız mı? O da bizim gibi keşfe çıkmış zamanında. Ormanları gezerim yeni yerler keşfederim derken bam!" diye bağırdı birden.
Korkudan yerimde sıçrarken tek korkanın ben olmadığımı anladım.
Ömer kuzenine "ne anlatıyorsun oğlum sen?" der gibi bakıyordu.
"Yamyamlar adamı yemiş! Adam bir daha eve geri dönememiş!"
"Bodrumdayız oğulcan ne diyorsun Allah aşkına ya!" Berk onu yavaşça ittirip sevgilisinin elinden tuttu.
"Bence bu yoldan gitmeliyiz." dedim Doruk'un daha demin gitmeme izin vermediği yeri göstererek.
"Tamam o zaman herkes farklı yerlere ayrılsın." dedi Doruk.
"Ben doğal olarak sevgilimle gidiyorum. Berk sen Aybike ile şuradan git. Oğulcan sende Ömerle birlikte yukarı doğru gidersin..."
"Süsen sende.. o yoldan tek başına gidebilir misin?"
"Tabiki de gidemez ne saçmalıyorsun Doruk sen hayırdır! havanın karanlığını görmüyor musun?" diye bağırdı Ömer ona daha ben fırsat bulamadan.
"Ben Süsenle giderim. Tek kalmasın."
"Heee! O zaman ben sisterım ve turuncu vampirle gidiyorum."
"Ne güzel başbaşa kalacaktık ya!" diye söylendi Berk.
"Benimle de kalırsın bebeğim benimle de kalırsın." Oğulcan ona yapışa yapışa yürüdü.
Üçü sağ tarafa doğru yürürken Doruk ve Asiye de el ele yukarı doğru yürüdü.
"Maşallah en zifiri karanlık yeri seçmişsin." diye oflayarak yürüdü Ömer.
