NANGINGINIG ang kamay ni Tisay habang nakatitig sa kanyang class card. Alam naman niyang hindi siya makakakita ng A sa grade niya, hindi niya na iyon inaasahan pero laking gulat niya nang makita ang A+ sa subject na General Mathematics—excellent ang ibig sabihin niyon. Kahit A- lang magbubunyi na siya niyon pero hindi, eh. Talagang A+ ang naroon at katumbas niyon ay halos perpektong grade—97 to 100. Pero ang saya na naramdaman ay biglang nabawi nang may madaanan ang kanyang paningin na letrang sisira sa kaligayahan niya. Hindi lang binawi ang A+ niya, luging-lugi pa.
F? Seryoso ba ito? Hindi siya mahusay pero hindi naman siya nakakakuha ng ganito kababa na grade noong high school siya. Ano ang nangyari? Lahat naman na dapat gawin ay ginawa niya? Lahat ng activities at project sa subject na ito ay ginawa niya kahit ang hirap. Weakness niya talaga ang Oral Communication dahil sa maraming speech na pinapagawa pero hindi naman siya bumagsak doon. Kahit paano ay C+ naman iyon na ang katumbas ay 80 to 82. Salamat kay Klarity na lagi siyang tinutulungan.
Introduction to Philosophy of the Human Person. Iyon ang bagsak niya. F ang nakuha niyang grado. Hindi niya maunawaaan kung bakit nagkaganito? Ang kanyang kapatid ang inaalala niya. Tiyak na malulungkot iyon. Madi-disappoint.
Isinarado niya ang classcard at nag-angat ng tingin sa babaeng guro na nakaupo sa desk. Hindi niya maunawaan kung bakit ganito? Sobra naman ito. Nag-effort naman siya. Kahit pa sabihin na hindi papasa sa standard ng teacher ang reflection paper na ginawa niya hindi naman siguro makatarungan na ganitong grado ang ibigay sa kanya. Saka kumpiyansa siya na maganda naman ang nagawa niya. Tinulungan siya ni Klarity. Ideya pa rin niya iyon. Mga salita niya. Pina-translate lang niya kay Klarity dahil hirap nga siya sa grammar. Isinulat muna niya sa Tagalog.
"Tisay, what's wrong?" tanong ni Klarity. Umiling siya. Matamis naman itong ngumiti.
"Look at my grades. Ang tataas ng nakuha ko." Hindi naman iyon kataka-taka. Matalino talaga itong si Klarity kahit sa anong subject. Lalo na sa mga essay. Napakahusay nito. Sa speech lang lagi itong nakakakuha ng highest grade sa buong klase. Palibhasa mahusay mag-deliver ng mga salita. Masarap pakinggan. Iyong kahit hindi mo naiintindihan ang sinasabi makikinig ka pa rin hanggang sa matapos. Ganoon siya kasarap pakinggan.
"Congrats!"
"How about you?" Hindi na niya nasagot si Klarity nang makita ang pagtayo ng guro para lumabas na ng classroom.
"Sandali lang, Klarity." Nagmadali siya sa pagtayo saka sumunod sa guro na lumabas.
"Ma'am Borñeo!" tawag niya habang nakasunod na naglalakad sa hallway. Agad namang tumigil ang guro at pumihit paharap kay Tisay.
"Ramos?"
"Ma'am Borñeo." Itinaas niya ang hawak na classcard. "Itatanong ko lang po sana kung bakit nagkaganito ang grade ko. Bakit failed po?"
Nagpakita ng disappointment ang mukha ng babaeng guro. "Iyan ang gusto mo hindi ba? Hindi ka nagpasa ng reflection paper at hindi rin ganoon kataas ang nakuha mo sa exam."
Exam. Inaamin niya namang nagpabaya siya. Sumabay kasi ang raket niya kaya hindi siya gaanong nakapag-review pero nagpasa siya ng reflection paper.
"Ma'am Borñeo, nagpasa po ako."
Tumaas ang kilay ng babae. "Nasaan? Wala, Ramos. Nag-message pa ako sa group chat para bigyan ng palugit ang mga walang ipinasa...I've even mentioned you. Pinatawag kita para sana kausapin dahil alam ko ang sitwasyon mo sa buhay. Pero mukhang choice mo lang talagang hindi magpasa. Ayaw mong pumunta sa opisina at wala kang planong magpasa raw. Sa akin ka pa nagalit dahil makulit ako?"
"Ho? Hindi. Kanino mo po ako pinatawag? Wala namang nagsabi sa akin."
Umiling ang babae. "Wala na akong magagawa. Kung ayaw mong bumagsak ng tuluyan ayusin mo ngayong huling semestre." Tuluyang tumalikod ang babae at iniwan siyang naguguluhan. Sa group chat. Wala siyang nabasa, may nag-remove sa kanya at kay Klarity. Nabalik lang sila mga isang linggo na ang lumipas, aksidente lang daw silang na-remove. Pero sino naman ang nautusan ni Mrs. Borñeo para papuntahin siya sa opisina nito? Wala namang nagsabi sa kanya. Mukhang pinagmukha pa siyang masama. Kaya pala nitong mga nakaraan parang laging masama ang titig sa kanya ng guro. May galit pala sa kanya. Mabait ang adviser nilang iyon, nito nga lang ay nag-iba sa kanya. Dati rati ay nagpapatulong pa sa kanya sa pagbuhat ng gamit nito. Nagbabala na ito na may isang bagsak sa subject nito pero hindi naman niya akalain na siya 'yon. Kumpiyansa naman kasi siyang hindi siya babagsak. Ayon pala, siya pala 'yon.
