🌸 නිදහස් හදවත් 🌸 [COMPLETED]

16

වසර පහළවකට පසු
" Amma, were you listening at all?"

" Yes darling , you are doing it great, can you play the whole thing again for me?"

" ok ok, I knew you were not listening " එහෙම කිව්ව නිශාක්‍යා ආයෙත් ඒ ගීතය පියානෝවේ වාදනය කරන්න පටන් ගත්තා.

නිවර්තනා ගෙ හිත දිව්වෙ අතීතයට. අද සංගීත පන්ති ගිහින් ආව දෝණි අලුතින් ඉගෙන ගත්ත ගීතය වාදනය කරන්න ගත්තෙ නිවර්තනාට ඒක අහගෙන ඉන්න කියන අතරෙ. ආයෙමත් ඒ ගීතය...

පහුගිය වසර කීපය පුරාවටම තමන් තේරුම් ගත්ත වටිනාම දේ " what I want is what I got" කියන කාරණය බව නිවර්තනා ආයෙත් මතක් කරගත්තා.

ජීවිතේ ලැබුණ හොඳම දේවල්, ආසාවෙන් ළඟ තියාගන්න හිතාගෙන හිටිය දේවල් අත හැරුනා. ඒත් එහෙම වුණා කියලා නිවර්තනාට ජීවිතේ අත අරින්න පුලුවන්කමක් තිබුණෙ නෑ. ශාක්‍යා බලාපොරොත්තු වුණේ කවදා හරි තමන් සතුටින් ජීවත් වෙයි, නිදහසේ ජීවත් වෙයි කියන කාරණේ බව නිවර්තනා නිතර හිතුවා.

එදා හිරණ්‍ය තමන්ව හොයාගෙන ආව දවස , හිරණ්‍යට උදව් වෙන්න පොරොන්දු වුණ දවස නිවර්තනා ට ආයෙත් මැවිලා පෙනුනා.
.
.
.
.
" ඔයා විතරයි මේ ගැන කතා කරන්න ඉන්නෙ නිවර්තනා , ඒ නිසා thanx again."

" මම දැන් බිසී, ඕෆ් වෙන් වෙලාවට මීට් වෙමු" නිවර්තනා එහෙම කිව්වෙ රාජකාරි වෙලාවෙ හිරණ්‍යව තමන්ගෙ කාර්‍යාලයේ රඳව ගන්න එක සුදුසු නෑ කියලා හිතුන නිසා.

" හරි, තව පැයක් වගේ නෙ තියෙන්නෙ. මම ඉන්නම් පාක් එකේ" එහෙම කියපු හිරණ්‍ය පුටුවෙන් නැගී සිටියා.
.
.
.
.
එදා ඉඳලා හැමදාම හිරණ්‍ය නිවර්තනා එක්ක කතා කළා. තමන් දකින නපුරු හීන ඒ එක්කම හිතට දැනෙන්න පටන් ගන්න අනියත බිය ගැන ඔහු කතා කළා. තමන්ගෙ ඇස් ඉදිරිපිට සංසලාගෙ මරණය සිදු වීම නිසා ඔහුට ඇතිවෙලා තිබුණෙ post traumatic stress disorder කියන තත්ත්වය බව ඔහුගෙ වෛද්‍යවරු ඒ වෙද්දි ඔහුව දැනුවත් කරල තිබුණා. එහි කොටසක් විදියට ඒ බියකරු අවස්තාව නැවත නැවත සිහිනෙන් දැකීම නිසා හිරණ්‍ය මානසිකව පීඩා වින්දා.

" මමත් එන්නම් ඔයා බෙහෙත් ගන්න යද්දි" නිවර්තනා උත්සහ කළේ හිරණ්‍යට උදව් වෙන්න.

" මට ඔයාට බල කරන්න බැහැ. ඔයා මගෙ ප්‍රශ්න අහගෙන ඉන්න එකම ලොකු උදව්වක්."