İNTİKAM

4.Bölüm

Hayat acımasızdı. Herkese adil davranmıyordu. Kimileri çok zenginken kimileri beş kuruşu bile düşünecek hâldeydi. Ben de adil davranılmayan taraftaydım.

Bunu isyan etmek için söylemiyordum ama bazen neden onlar gibi değilim diye düşünmekten kendimi alamıyordum. Sonra da onlar gibi olmayacağım gerçeği tokat gibi yüzüme çarpıyordu.

Zaten onlar gibi de olmak istemezdim. Herkes sahteydi, sanki kimliklerini kaybetmiş gibiydiler. Hepsinin burunlarını, dudakları hatta davranışları bile aynıydı. Sanki aynı yerden çıkmışlardı.

Ben ise orta boyum, kavruk tenim, ela gözlerim ve siyah saçlarımla gayet sıradan bir kızdım. Cerene göre herkesin ikinci kez dönüp bakacağı bir kızdım ama kendime pek güvenim olmadığı için genelde kendimi beğenmezdim.

Genelde değil, aslında hiç…

Bu zamana kadar hiç sevgilim olmamıştı, zaten şu sıkıntılı hayatıma bir de başka birini dahil edip mahvedemezdim.

Kimsenin eli, elime bile değmemişti. Üniversitedeyken birkaç teklif gelse de onları geri çevirmiştim. O zamandan bu yana kafede çalışmaya devam ediyordum.

Pek zamanım da yoktu. Ama biri vardı ki beni kendine bağlayan adam Miran Saruhan kan davamız vardı bizim aramızda ama aşktı bu ne zaman hayatta karşımıza çıkacağı belli olmayan.

Miran ile yemek yiyeceğimiz yere gelmiştik içeride kimse yoktu.

"Restorantı mı kapattın ? "

"Evet senin güzelliğini sadece ben göreyim diye. "

Elimi tutup hazırlanmış masanın önünde durdurdu. Sandalyemi çekip oturmamı bekledi ben oturunca oda karşıma geçti.

Önümüze çok güzel yemekler gelmişti ve bide şarap nefret ederdim içkiden kokusuna tahammül edemezdim.

"Şey Miran bana karışık meyve suyu istesek. "

"Neden? "

"Ben alkol sevmiyorum ağzıma da yaklaştırmıyorum. "

"Anladım söyleyeyim getirsinler. "

Garsona söyleyip kadehi alıp yerine meyve suyunu bıraktı baş selamı verip geri çekildi sessizce yemekleri yemeğe başladık.

"O adam kimdi? "

"Hangi adam? "

"Mardindeyken çarşıda yanında bir erkek vardı kimdi o. "

Biran düşündüm sonra aklıma gelince. "Selim benim ağabeyim o gün beraber çarşıda dolaşmıştık o günün akşamı ben Mardin'i terk ettim zaten. "

"Peki peşinden gelmediler mi? "

"Sadece Selim ağabeyim biliyordu yerimi oda kimseye demezdi. "

"Diğer ağabeylerin peki. "

"Burhan ağabeyim kendi ekseninde o pek bizimle olmazdı en çok Şahin ve Selim ağabeyim vardı yanımda. Şahin ağabeyim bana acı yaşatan, Selim ağabeyim o acıları kapatan kişiydi. "

"Senin adına üzüldüm ama bu olanlar onun yanında kalmaz elbet sorulur. "

"Ya sen, senin ailen annen baban kardeşlerin? "

"Annem öyle iyi huylu bir kadın ki söz insana bal gelir. Cemrem ilk göz ağrım şimdi psikolog, Zeliha hayata küsmüş odasından çıkmaz her zaman savcı olmak isterdi. "

"Zeliha ne yaşadı da kendini duvarlarına mahkum etti."

"Biri tarafından tecavüze uğradı o gün bu gündür odasında. "